تحليل و اولويت‌بندي عدم استفاده از انرژي خورشيدي در مناطق مسكوني شهر اردبيل با تأكيد بر پايداري زيست محيطي

انرژي خورشيدي با مزاياي منحصر به فرد مانند ارزان بودن، عدم ايجاد آلودگي، نامحدود و تمام نشدني و عدم تأثير منفي بر محيط زيست بيش از پيش به‌عنوان جايگزيني براي سوخت‌هاي فسيلي مورد توجه قرار گرفته است. ولي عليرغم موقعيت جغرافيايي مناسب ايران كمتر به استفاده از اين انرژي پرداخته شده است. پژوهش حاضر با هدف تحليل و اولويت‌بندي عدم استفاده از انرژي خورشيدي در مناطق مسكوني شهر اردبيل با تأكيد بر پايداري زيست محيطي و با در نظر گرفتن 8 معيار صورت پذيرفته است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش، بنا بر ماهيت توصيفي تحليلي و از نوع پيمايشي مي‌باشد. جهت تحليل و اولويت‌بندي عدم استفاده از انرژي خورشيدي در مناطق مسكوني شهر اردبيل، شاخص‌هاي مربوطه با استفاده از روش آنتروپي وزن‌دهي و معيارها با بهره‌گيري از تكنيك‌هاي تصميم‌گيري چند معياره(تاپسيس، ساو، ويكور) رتبه‌بندي و در نهايت براي دست‌يابي به اولويت‌بندي نهايي از تكنيك ادغامي كپ لند استفاده شد. بر اساس سنجه‌هاي به‌ كاررفته در پژوهش حاضر و نتايج حاصل از پياده‌سازي تكنيك‌هاي مزبور، مولفه‌هاي مديريتي، اقتصادي و آموزشي در رتبه نخست و مولفه‌هاي اجتماعي، قانوني و فني در رتبه آخر به لحاظ مولفه‌هاي موثر در عدم استفاده از انرژي خورشيدي نسبت به ساير مولفه‌ها قرار دارند. براساس اظهار نظرات پاسخ گويان مهمترين عامل عدم تمايل شهروندان به استفاده از انرژي خورشيدي در شهر اردبيل، مربوط به موانع مديريتي و اقتصادي مي‌باشد.