شبيه‌سازي الگوي آتي تغييرات كاربري اراضي منطقه شهري سنندج با استفاده از تطبيق دو مدل‌ كلو اس و مُلند

امروزه شناخت روند تغييرات كاربري زمين و عوامل اثرگذار بر آن از مباحث مطرح و مهم در برنامه‌ريزي شهري مي‌باشد. اطلاع از نسبت كاربري‌هاي اراضي و نحوه تغييرات آن در گذر زمان، يكي از مهم‌ترين موارد در برنامه‌ريزي‌هاي مديريتي است. مدل‌سازي و پيش‌بيني تغيير كاربري اراضي شهري در درك و شناخت پويايي‌هاي شهري موثر است و مي‌تواند به عنوان ابزاري كارآمد و اساسي براي برنامه‌ريزان به شمار رود. هدف اين تحقيق شناسايي عوامل موثر بر تغييرات كاربري اراضي و پيش‌بيني تغييرات كاربري اراضي منطقه شهري سنندج در افق 1410 با استفاده از تطبيق نتايج دو مدل كُلواس و مُلند است. روش تحقيق مورد استفاده در اين تحقيق روشي تركيبي است كه بر اساس روش‌هاي تاريخي، توصيفي، همبستگي و مقايسه‌اي انجام شده است. اين پژوهش از نظر نوع يك تحقيق كاربردي است و روش‌هاي كمي و مقايسه‌اي براي تحليل موضوع بكار گرفته شده است. ابتدا عوامل موثر در تغيير كاربري اراضي منطقه شهري سنندج بر اساس مرور ادبيات، مشاهدات و مطالعات ميداني و همچنين مصاحبه با مقامات محلي و برنامه ريزان شناسايي شده و سپس براي تجزيه و تحليل رابطه بين متغيرهاي كاربري زمين و عوامل مستقل، از رگرسيون لجستيك به عنوان يك روش تحليلي در محيط نرم افزار SPSS 16.0 استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه بر اساس نتايج دو مدل بررسي شده، تغييرات كاربري زمين اغلب در مكان‌هايي صورت مي‌گيرد كه داراي بيشترين درجه مطلوبيت مكاني براي آن نوع كاربري باشد. نتايج هر دو مدل بيانگر كاهش سطوح اراضي كشاورزي و باير و افزايش سطوح ساخته شده مي‌باشند و در اين راستا، مناطق شرقي و شمال غربي محدوده مطالعاتي بيشتر شاهد تغييرات كاربري اراضي مي‌باشند. بنابراين ضروري است كه اقدامات لازم در راستاي جلوگيري از وقوع آن‌ها در آينده اتخاذ گردد.