جداسازي و ارزيابي كلاژن از پوست ماهي (هوور دم‌دراز- Thunnus tonggol) به عنوان يك ماده بيولوژيك براي مهندسي بافت پزشكي

كلاژن داراي كاربردهاي فراواني در زمينه داروسازي و پزشكي، تهيه محصولات بهداشتي و آرايشي و صنايع غذايي مي‌باشد و در سال‌هاي اخير توجه زيادي به جداسازي كلاژن از موجودات دريايي شده است، كه علت آن عدم محدوديت استفاده از اين نوع كلاژن در رژيم غذايي، عدم انتقال و كاهش خطر ابتلا به بيماري‌هاي مسري و محدوديت‌هاي شرعي مي‌باشد. هم‌چنين كلاژن ماهي، به لحاظ حلاليت فوق‌العاده زياد آن در اسيد رقيق در مقياسه با كلاژن پستانداران و ماكيان منحصر به فرد است. هدف از اين مطالعه بررسي جداسازي و ارزيابي كلاژن از پوست ماهي (Thunnus tonggol) به عنوان يك ماده بيولوژيك براي مهندسي بافت پزشكي بود. روش بررسي: كلاژن با استفاده از اسيد استيك از پوست ماهي جداسازي و با استفاده از روشهاي SDSPAGE (Sodium dodecyl sulfate polyacrylamidegel electrophoresis)، FTIR (Fourier transform infrared spectroscopy)، اسپكتروفوتومتر UV و HPLC (High performance liquid chromatography)، نوع و ميزان اسيدهاي آمينه آن بررسي شد. در پايان رشد و سازگاري سلول‌هاي فيبروبلاست انساني بر روي كلاژن جداسازي شده مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: كلاژن پوست ماهي، كلاژن نوع I است. تجزيه و تحليل FTIR وجود آرايش مارپيچي كلاژن را نشان داد و اسپكتروفتومتري UV نشان داد كه كلاژن در 235 نانومتر جذب دارد. ميزان كلاژن استخراج شده از پوست ماهي هوور17/3 درصد بود. در تجزيه و تحليل اسيدآمينه كلاژن استخراج شده از پوست ماهي هوور، اسيد آمينه گلايسين به عنوان اسيد آمينه غالب بود. رشد و تكثير سلول‌هاي فيبروبلاست انساني بر روي كلاژن استخراج شده از پوست ماهي هوور مناسب بود. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كلاژن ماهي مي تواند يك منبع ارزان و در دسترس قابل استفاده در مهندسي بافت‌هاي پزشكي ‌باشد.