استفاده از رابطه سنگ مادر در تعيين خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاكها (مطالعه موردي: چند حوزه در استان قزوين)

انجام مطالعات خاكشناسي زير‌بناي تمام طرح‌هاي منابع‌طبيعي است. روش زمين‌شناسي از جمله روش‌هايي كه براي مطالعات خاك در منابع‌طبيعي متداول است. هدف از اين تحقيق بررسي روش زمين‌شناسي براي مطالعات خاكشناسي است كه بتوان با صرف هزينه كمتر و دقت قابل قبول ويژگي‌هاي خاك را پيش‌بيني كرد. اين تحقيق در چهار حوزه آبخيز از استان قزوين، به نام‌هاي حوزه آبخيز جوينك، حوزه آبخيز مدان، حوزه آبخيز نيارك و نيز حوزه آبخيز پلنگه كه داراي تنوع زمين‌شناسي خوبي بودند انجام شده است. ابتدا نقشه واحدهاي كاري با بررسي‌هاي فتوژئولوژي و بازديدهاي صحرايي با استفاده از سامانه‌هاي اطلاعات جغرافيايي در مقياس 1:20000 تهيه شد و سپس به حفر 36 پروفيل در اين واحدها اقدام شد و مقدارEC ،pH ، درصد مواد آلي، درصد شن، درصد سيلت و درصد رس تعيين گرديد. نتايج حاصل ازآزمون‌هاي آماري كه با استفاده از نرم‌افزارSPSS و در سطح احتمال 5 درصد انجام گرفت. همچنين خصوصيات سنگ مادر براي بررسي ارتباط ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي خاك بر ميزان فرسايش خاك مورد ارزيابي قرار گرديد. نتايج نشان داد كه پروفيل‌هاي موجود در واحدهاي كاري مختلف زمين‌شناسي با يكديگر در اغلب فاكتورها اختلاف معني‌داري دارند (بجز EC و درصد مواد آلي) و گوياي اين مطلب خواهد بود كه براي مطالعات خاكشناسي، تقسيم‌بندي منطقه از لحاظ جنس سنگ امري كاملاً ضروري است.