تبيين مفهوم مردم سالاري ديني در انديشه سياسي شهيد آيت الله سيد محمد بهشتي

قبل از وقوع انقلاب اسلامي ايران(1357 ه.ش.)، مردم سالاري ديني در ادبيات حكومت داري جهان جايگاهي نداشته و چندان باوري هم بر اين مقوله استوار نبوده و صفت ديني براي مردم سالاري، تحقق نايافتني به شمار مي آمد. اما از آن جايي كه مباني فكري شهيد بهشتي ريشه الهي داشته و متكي بر باور هاي ديني ايشان بود؛ و اين باور و جوهره ي قلبي، از وي انساني راسخ و مصمم ساخته و چنان باوري داشت، كه امكان تأسيس چنين حكومتي چندان هم مشكل نبوده و نيست؛ ولي اراده، انگيزه و همت همگاني خواص و حمايت عامه مردم را مي طلبد و رمز اين مهم را در حضور چشم گير مردم در صحنه هاي انقلاب دانسته و مردم سالاري ديني را ضامن پيشبرد آرمان هاي انقلاب اسلامي مي دانست. وي بر اين اعتقاد استوار بود كه بدون مردم در اين مسير، راهي از پيش نخواهد برد و ايمان داشت كه اطاعت از دستورات امام انقلاب، و تبعيت پذيري از فرامين راهبردي امام خميني رحمت الله عليه تنها راه تثبيت و بقاء نظام اسلامي است. اين مقاله با روشي توصيفي - تحليلي برآن است تا به اين پرسش پاسخ دهدكه مؤلفه هاي مردم سالاري ديني از نگاه تئورسين قانون اساسي انقلاب اسلامي يعني شهيد بهشتي كدامند؟ و اين نوشتار، در پاسخ به سئوال تحقيق؛ واژه هايي مانند آزادي مدني و بيان، عدالت(عدم فاصله طبقاتي)، توسعه اجتماعي(پيشرفت اجتماعي)، تحزب(رقابت سالم) و اخلاق سياسي(رفتار اسلامي و سعه صدر) را از مؤلفه هاي مردم سالاري ديني مي داند.