اثربخشي درمان‌‌ هاي تنظيم هيجان و چشم‌انداز زمان بر اضطراب و اختلال در تنظيم هيجان نوجوانان در دوره كوويد-۱۹

هدف پژوهش حاضر اثربخشي درمان‌هاي تنظيم هيجان و چشم‌انداز زمان بر اضطراب و اختلال در تنظيم هيجان نوجوانان در دوره كوويد-۱۹ بود. اين پژوهش نيمه‌آزمايشي(پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه در انتظار درمان) بود. جامعۀ آماري اين پژوهش را كل دانش‌آموزان پايۀ هفتم تا دوازدهم شهرستان گيلانغرب تشكيل دادند (1050=N). نمونۀ آماري 51 نوجوان داراي علائم اضطراب بودند كه در سه گروه درمان تنظيم هيجان، درمان چشم‌انداز زمان و كنترل جايگزين شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس اضطراب بك و مقياس اختلال در تنظيم هيجان استفاده شد. هر دو گروه آزمايش به طور جداگانه طي 8 جلسه، هفته‌اي يك جلسه 90 دقيقه‌اي  به صورت گروهي، تحت درمان قرار گرفتند. براي تحليل داده‌ها از تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آزمون‌هاي تعقيبي توكي و بنفروني استفاده شد. نتايج نشان داد كه درمان‌هاي تنظيم هيجان و چشم‌انداز زمان بر كاهش علائم اضطراب و اختلال در تنظيم هيجان اثربخش بوده‌اند. علاوه‌براين، اثربخشي درمان تنظيم هيجان در علائم اضطراب و اختلال در تنظيم هيجان بيشتر از درمان چشم‌انداز زمان بوده است. براساس نتايج، درمان‌هاي تنظيم هيجان و چشم‌انداز زمان(به ويژه تنظيم هيجان) براي كاهش علائم اضطراب و اختلال در تنظيم هيجان در نوجوانان پيشنهاد مي‌شود.