تعيين مؤلفه‌هاي اثرگذار بر كاربست رويكردهاي طبيعت محور در مديريت رواناب در معابر محلي تهران به كمك تحليل اثر متقابل

رويكرد فعلي مديريت رواناب در شهر تهران، رويكردي سازه‌محور است كه هدف اصلي آن جمع آوري و انتقال رواناب به خارج از شهر است. اين در حالي است كه رويكردهاي طبيعت محور بر جذب حداكثري آب در محل تأكيد دارند و جهت محقق ساختن اين هدف از نگاه بين‌رشته‌اي بهره مي برند. اين پژوهش جهت فراهم كردن زمينه كاربست رويكردهاي طبيعت محور در معابر محلي تهران دو هدف اصلي را دنبال مي‌كند: 1) بازشناسي تخصص‌ها و ‌مؤلفه‌‌هاي اصلي مرتبط با موضوع؛ 2) تعيين نقش و نوع اثرگذاري هر مؤلفه در شرايط فعلي. در گام اول، واكاوي رويكردهاي طبيعت محور به ارائه مدل نظري تخصص ها و مؤلفه هاي تحت پوشش آن‌ها انجاميد. در گام دوم اثرات متقابل مؤلفه‌ها از نقطه‌نظر متخصصان با نرم افزار ميك‌مك تحليل گرديد. نتايج نشان ميدهد كه در شرايط فعلي سرعت و نرخ جريان به عنوان مؤلفه تأثيرگذار مهم‌ترين نقش و مؤلفه‌هاي پروفيل معبر ، همجواري‌هاي معبر ، فعاليت ها و پوشش گياهي و نيز توجيه اقتصادي ، نقشي تعيين‌كننده در مديريت رواناب در معابر محلي تهران دارند؛ ساير مؤلفه‌ها يا تأثيرپذير هستند يا در شرايط موجود از اولويت بالايي برخوردار نيستند. نتايج پژوهش بر كار بيندانشي بين تخصص‌هاي علوم آب و منظر شهري و همچنين اقتصاد جهت فراهم آوردن زمينه كاربست اين رويكردها تأكيد ويژه مي‌نمايد.