تأثير پوترسين و نيتريك‌اكسيد بر بهبود ويژگي‌هاي مورفولوژيكي، بيوشيميايي و پس‌از‌برداشت رز رقم ’آوالانچ‘

گل رز (Rosa hybrida ‘Avalanche’) يكي از گل هاي بريدني مهم دنياست. به منظور بررسي تاثير محلول‌پاشي سديم نيتروپروسايد (به عنوان منبع نيتريك اكسيد) و پوترسين بر گل رز رقم ’آوالانچ‘ پژوهشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در شرايط كشت هيدروپونيك به صورت گلداني در گلخانه اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل چهار غلظت سديم نيتروپروسايد (صفر، 50، 100 و 200 ميكرومولار) و چهار غلظت پوترسين (صفر، 1، 2 و 4 ميلي مولار) بود. شاخص هاي اندازه گيري شده شامل وزن تر و خشك ساقه گل دهنده، كلروفيل  b ,aو كلروفيل كل، كاروتنوئيد و در مرحله پس از برداشت آنزيم هاي گاياكول پراكسيداز و آسكوربات پراكسيداز و خميدگي ساقه بودند. سديم نيتروپروسايد در غلظت 50 ميكرومولار همراه با پوترسين 4 ميلي مولار، وزن تر و خشك ساقه گلدهنده را نسبت به شاهد افزايش داد. غلظت 100 ميكرو مولار سديم نيتروپروسايد همراه با كاربرد ۴ ميلي‌مولار پوترسين باعث افزايش معني دار ميزان كلروفيل  b ,aو كلروفيل كل و كاروتنوئيد نسبت به شاهد شد. لازم به ذكر است كه كاربرد قبل از برداشت سديم نيتروپروسايد و پوترسين در بهبود ويژگي هاي پس از برداشت گل رز نيز تاثير مثبت داشت، به طوري كه بيشترين ميزان فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيداني (آسكوربات پراكسيداز و گاياكول پراكسيداز) و كمترين خميدگي ساقه در غلظت هاي 100 و 200 ميكرومولار سديم نيتروپروسايد به تنهايي و يا همراه با كاربرد پوترسين مشاهده شد. به طور كلي، سديم نيتروپروسايد و پوترسين تاثير مثبت و مطلوبي در بهبود شاخص هاي رشدي و پس از برداشتي گل رز داشتند ولي غلظت موثر بسته به نوع شاخص متفاوت بود.