اثر پيوند و تنش آبي بر عملكرد و خصوصيات مورفو-فيزيولوژيكي ريشه خيار گلخانه‌اي (Cucumis sativus L.)

براي بررسي تاثير پيوند و تنش آبي بر خصوصيات مورفولوژيكي ريشه و عملكرد خيار گلخانه اي، (Cucumis sativus L. var. Nagen 972)، آزمايشي به صورت كرت خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار انجام شد. تيمارها شامل پايه هاي ’فلكسي فورت‘، ’شينتوزا‘،’ ناگن‘ و بدون پيوند يا شاهد بود و تنش هاي خشكي در سه سطح 90، 60 و 40 درصد ظرفيت زراعي اعمال گرديد. نوع پيوند مورد استفاده حفره‌اي بود. نتايج نشان‌داد تعداد برگ، تعداد ريشه جانبي، محتواي كلروفيل و درصد نشت الكتروليت در گياهان آبياري شده با 90 درصد ظرفيت زراعي به ترتيب 41، 1310 و 16 درصد بيشتر از تنش آبي 40 درصد ظرفيت زراعي بود. تعداد برگ، غلظت كلروفيل به‌ترتيب در پايه هاي كدوي ’فلكسي فورت‘ و ’شينتوزا‘ تقريباً 21 و 9 درصد بيشتر از گياهان غيرپيوندي بود. درحالي كه بيشترين نشت الكتروليت در پايه غيرپيوندي مشاهده گرديد. بيشترين عملكرد، وزن‌تر ريشه و طول ريشه و هدايت روزنه اي برگ در پايه ’فلكسي فورت‘ آبياري شده با 90 درصد ظرفيت زراعي و كمترين آن ها در گياهان غيرپيوندي آبياري شده با 40 درصد ظرفيت زراعي حاصل شد. لذا مي توان گفت كه گياهان پيوند شده بر روي پايه هاي ’فلكسي فورت‘ و ’شينتوزا‘ نسبت به پايه ’ناگن‘ و حالت غيرپيوندي در شرايط تنش آبي 60 و 40 درصد ظرفيت زراعي رشد و عملكرد بهتري داشتند.