مطالعه اثر كاربرد لايه نفوذناپذير خاك و خاكپوش برگ خرما بر برخي صفات مورفوفيزيولوژيكي و بيوشيميايي بادمجان (Solanum melongena L.) در شرايط تنش كم‌آبياري

استفاده از خاكپوش هاي طبيعي و مصنوعي جهت كاهش تبخير از سطح خاك و حفظ رطوبت يكي از بهترين اقدامات در جهت استفاده بهينه از منابع محدود آب و افزايش عملكرد گياهان مي باشد .به منظور مطالعه كاربرد لايه نفوذناپذير خاك بر صفات مورفوفيزيولوژيكي و بيوشيميايي بادمجان (Solanum melongena L.) با استفاده از خاكپوش برگ خرما در شرايط تنش كم‌آبي آزمايشي در منطقه رودان استان هرمزگان انجام شد. تيمارها شامل تنش كم آبي در سه سطح (40، 70 و 100 درصد نياز آبي گياه)، خاكپوش در دو سطح (برگ خرما و عدم خاكپوش) و لايه نفوذناپذير از جنس پلاستيك در سه عمق (صفر، 100 و 120 سانتي متر) در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد بيشترين تعداد ميوه در بوته (13 ميوه) متعلق به تيمار بدون خاكپوش و لايه 120 سانتي متري نفوذناپذير و نياز آبي 100 درصد بود. كاربرد خاكپوش برگ خرما و لايه نفوذناپذير در عمق 120 سانتي متري و نياز آبي 70 و 40 درصد موجب افزايش ميزان كلروفيل شد. بيش‌ترين ميزان كلروفيل كل (1/88ميلي گرم بر گرم وزن تر) متعلق به تيمار نياز آبي 40 درصد با استفاده از خاكپوش برگ خرما و لايه نفوذناپذير120 سانتي‌متري بود. بيشترين ميزان پرولين متعلق به عدم استفاده از خاكپوش خرما، كاربرد لايه نفوذناپذير در عمق صفر سانتي متري و نياز آبي 40 درصد و كمترين آن متعلق به تيمار خاكپوش برگ خرما، كاربرد لايه نفوذناپذير در عمق 120 سانتي‌متري و نياز آبي 100 درصد بود. بيشترين كارايي مصرف آب در تيمار نياز آبي 40 درصد، استفاده از خاكپوش برگ خرما و لايه نفوذناپذير در عمق 120 سانتي‌متري به دست آمد. افزايش 12 درصدي عملكرد ميوه در استفاده از خاكپوش برگ خرما و لايه نفوذناپذير عمق 120 سانتي متري زمين به دست آمد. به نظر مي رسد، لايه نفوذناپذير و خاكپوش برگ خرما با كاهش اثرات منفي تنش آبي بر گياه، باعث افزايش عملكرد ميوه و كارآيي مصرف آب شد. در نهايت مي توان استفاده از خاكپوش برگ خرما و لايه نفوذناپذير در عمق 120 سانتي متري را براي مزارع بادمجان در مقابله با تنش خشكي توصيه كرد.