بررسي اقدامات مديريتي شهري در برنامه‌ريزي‌هاي بازآفريني زيرساخت‌سبز (مطالعه موردي: لاهيجان)

مقدمه: مديريت پايدار شهرها در زمينه حفظ و نگهداري زيرساخت هاي سبز موجود در آن ها، مي تواند علاوه بر ايجاد اكوسيستم فعال شهري، مزاياي اجتماعي و اقتصادي را نيز براي شهر به ارمغان بياورد. هدف از اين مطالعه بهره گيري از مولفه هاي پايدار زيرساخت سبز ، به منظور مسيريابي تقويت بعد اجتماعي در برنامه هاي مديريتي بازآفريني‌ كه به دنبال خود تقويت  مولفه اقتصادي و زيست محيطي را نيز در پي دارد مي باشد. روش تحقيق توصيفي-تحليلي با ماهيت كاربردي است. اين تحقيق با استفاده از روش دلفي و مصاحبه از گروه متخصص در مديريت شهري و استخراج مقوله هاي محوري از آن، 3 معيار اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي را در نظر گرفته و زيرمعيارهايي متناسب هر شاخص، معرفي شدند. سپس با استفاده از روش مثلث سلسله مراتبي فولر، بر اساس تكرار معيارها و زيرمعيار مقايسه دو به دويي آن ها  انجام و وزن نهايي زيرمعيارها تعيين گرديد. تحليل پليگن تيسن در نرم افزار Arc GIS  به منظور بررسي نگاه هاي مديريتي در سطح شهر در محدوده هاي 7 گانه تحت مديريت بازآفريني به كار گرفته شده است. قلمرو جغرافيايي پژوهش شهر لاهيجان مي باشد. يافته ها نشان مي دهد معيار احياء اجتماعي با نرمال 0.33 داراي بيشترين اهميت و در رتبه هاي بعدي معيارهاي اقتصادي با نرمال 17/. و زيست محيطي با 0.5 قرار مي گيرند. نتيجه گيري: نقش موثر توان مديريتي صحيح برنامه ريزي زيرساخت هاي سبز در ارتقاء حيات اجتماعي و به دنبال آن اقتصادي و زيست محيطي از مولفه هاي اصلي بازافريني پايدار مي باشند. در پايان پيشنهادهاي راهبردي براي افزايش استقبال اجتماعي و اقتصادي در محدوده هاي تحت مديريت و احيا زيرساخت سبز  شهر لاهيجان ارائه گرديد.