سنجش ميزان توسعه و درجه جهاني شدن شهرها با تأكيد برانديشۀ جان فريدمن

مقدمه: براي سنجش ميزان توسعه و درجه جهاني شدن شهرها از معيارهاي گوناگوني استفاده مي شود. با وجود تلاش هاي گسترده براي تعيين معيارهايي براي شناخت و تفكيك اين شهرها، تاكنون مبناي نظري و تجربي واحدي براي شناخت شهرهاي جهاني فراهم نشده است. يكي از راههاي اساسي و مهم براي شناخت خصوصيات شهرهاي جهاني و ميزان حركت شهرها بسوي توسعه و جهاني بودن، توصيفات و شاخصه هايي است كه توسط محققان مختلف ارائه مي شوند.هدف: اهميت اين تحقيق از آنروست كه با تاكيد بر انديشه هاي جان فريدمن راه هاي رسيدن به توسعه و پيشرفت را نشان مي دهد و باتوجه به معيارهاي برجسته شهر جهاني، حركت بسوي شهر جهاني را هموار مي سازد.روش‌شناسي: اين تحقيق بنيادي با روش توصيفي-تحليلي درصد بيان و بررسي نظريه هاي ارائه شده توسط محقق برجسته جان فريدمن، پيرامون مشخصه هاي شهرهاي جهاني و چگونگي رسيدن به شهر جهاني است. فريدمن معتقد است سه شهر جهاني لندن، نيويورك و توكيو، با در دست داشتن اقتصادي بزرگ نقش فرماندهي و رأس هرم سلسله مراتب شهري را به خود اختصاص داده اند.يافته‌ها: با استناد به نتايج تحقيق مي توان گفت: شهر بايد ويژگي پويابودن خود را نشان دهد. هر كلانشهري كه در سطح بين المللي يا جهاني در يكي از حوزه هاي اقتصاد، فرهنگ و سياست بتواند تأثيرگذار باشد و به عنوان يك مركز و قطب برتر، كاركردهايي نظير فرماندهي، سلطه و كنترل بين المللي در فضاي ژئوپليتيكي خود  را برعهده گيرد، مي تواند داراي منزلت شهر جهاني باشد.نتيجه‌گيري: شهرها؛ بايد به نظام هايي اقتصادي و اجتماعي در سازمان فضايي تبديل شوند و حركت بسوي توسعه و درنهايت شهر جهاني بر اساس داشتن سه شاخص اساسي است كه عبارتند از: 1-فعاليت ادارات مركزي شركت ها، 2-مراكز مالي، 3-شهرهاي مفصلي يا پيوند.