اثرات يكپارچگي مالي بر بهره‌وري كل عوامل توليد در اقتصاد ايران؛ شواهدي از مدل‌هاي خودرگرسيون‌برداري با وقفه‌هاي توزيعي

يكپارچگي مالي از طريق افزايش سطح سرمايه گذاري در كشورها مي تواند اثرات مثبت فراواني بر متغيرهاي كلان اقتصادي از جمله اشتغال، رشد اقتصادي، افزايش حجم مبادلات بين المللي و در نهايت بهره وري كشورها داشته باشند. اين مطالعه به بررسي اين مسئله مي پردازد كه آيا يكپارچگي مالي در ايران مي تواند بر رشد بهره وري كل مؤثر باشد و آيا سياست هاي يكپارچگي و به دنبال آن ادغام مالي، مي تواند جزء سياست هايي باشند كه لازم است اين كشورها براي فرايند ادغام اقتصادي خود اتخاذ نمايند.اين مطالعه به بررسي نقش و اثرات يكپارچگي مالي بر بهره وري كل عوامل توليد از طريق روش خودرگرسيون برداري با وقفه هاي توزيعي طي دوره زماني 1398 تا 1379 براي اقتصاد ايران نموده است. نتايج حاصل از برآورد مدل در كوتاه و بلندمدت حاكي از رابطه مثبت و معنادار يكپارچگي مالي با بهره وري طي دوره زماني انتخابي است. همچنين متغيرهايي همچون باز بودن تجاري و سرمايه گذاري داخلي داراي رابطه مثبت با بهره وري مي باشند ولي نرخ تورم داراي اثرگذاري منفي بر بهره وري كل بوده است.