سبك شناسي شعر كوتاه بعد از انقلاب اسلامي مورد مطالعه: اشعار پنج شاعر كوتاه سراي معاصر

زمينه و هدف: شعر كوتاه، بعد از انقلاب اسلامي به جريان شعري مشخص و مجزا تبديل گشته است كه با ساختار ويژه، زبان و مضامين منحصربفرد در حال ادامه است و براي آن ميتوان كليت سبك شناسي بيان كرد. در اين مقاله با هدف مشخص كردن يك سبك خاص براي اين جريان شعري، شاخصه هاي سبكي شعر كوتاه در اشعار پنج شاعر كوتاه سراي معاصر در سه سطح زباني، بلاغي و فكري بررسي شده است. روش مطالعه: روش تحقيق توصيفي-تحليلي است. جامعۀ آماري، اشعار برگزيدۀ پنج شاعر كوتاه سراي معاصر( بيژن جلالي، منصور اوجي، سيدحسن حسيني، سيدعلي ميرافضلي و سيروس نوذري) ميباشد. يافته ها: شعر كوتاه در ادبيات معاصر در ميان قالبهاي نيمايي شعر سپيد و منثور، موج نو، شعر حجم، و موج ناب وجود داشته است، اما بعد از انقلاب اسلامي بويژه با معرفي هايكو به جامعۀ ادبي، از دهۀ هفتاد به بعد شاعراني صاحب سبك دارد و ديگر يك قالب شعري نيست بلكه يك جريان ادبي با مباني نظري خاص خود است. در اين شعر از نظر سبك شناسي در سطح زباني، موسيقي بيروني و كناري اهميتي ندارد. در موسيقي دروني انواع جناس، تكرار واج و واژه آمده است. در سطح زباني، ساختاري ساده دارد و واژه هاي دشوار استفاده نشده است و از نظر سطح نحوي، كاربرد اشعار بي فعل، اتمام شعر با علامت سؤال و سه نقطه شاخصۀ سبكي دارد. در سطح ادبي، شعري تصويرساز است و انواع تشبيه، تشخيص، تناقض، ايهام، و مراعات النظير وجود دارد و در سطح فكري مفاهيم تعليمي، عرفاني، طبيعت گرايي، عشق، مرگ، تنهايي، اشعار وصفي، طنز و اشعار انتقادي درونمايه هاي اصلي آن است. نتيجه گيري: شعر كوتاه معاصر، ساختار زباني ساده و عاري از واژه هاي دشوار و نامأنوس دارد. شاخصۀ سبكي آن عدم تعهد به موسيقي بيروني و كناري است و شاعران به سليقه از آن استفاده كرده اند. اما در موسيقي دروني با توجه به ظرفيتهاي زباني ادب فارسي غني است. در حوزۀ ادبي، شعري خيال انگيز است و انواع آرايه هاي ادبي در آن بكار رفته است. در حوزۀ مضمون، شعري متعهد و معناگرا ميباشد كه به مضامين وصفي، عرفاني، انتقادي توجه بيشتر شده است.