زمين ريخت‌شناسي كارست در سنگ هاي كربناته گستره آبگرم، جنوب استان قزوين

شناخت پديده هاي زمين ريخت شناسي كارست كه در اثر انحلال ايجاد شده اند، مي تواند كمك شاياني به شناخت و گسترش كارست كند. از اين رو، همواره زمين ريخت شناسي نخستين مرحله در بررسي فرايند كارستزايي است. گستره آبگرم در پهنه ساختاري ايران مركزي قراردارد و دربرگيرنده سازندهاي دوران هاي ديرينه زيستي، ميانه زيستي، و نوزيستي است. مهمترين سازندهاي كربناته آبگرم سازندهاي سلطانيه، روته، اليكا، لار و قم هستند. در اين پژوهش، پس از بررسي هاي ميداني و نمونه برداري از واحدهاي سنگي كربناته و مقايسه آن ها از ديد گسترش زمينديس هاي كارستي، توان كارست زايي آن ها بررسي شد. نمونه برداري از چشمه هاي كارستي در دو دوره خشك و تر، همچنين اندازه گيري EC، pH و دما روي زمين صورت پذيرفت. بررسي هاي سنجش از دور به وسيله نرم افزار ILWIS بر روي تصاوير ماهوارهاي لندست براي جداسازي، محاسبه مساحت سازندهاي كربناته انجام گرفت. براي بررسي و تفسير يافته هاي واكاوي هاي شيميايي از نرم افزار AqQa و براي مدلسازي شيمي آب از نرم افزار Phree Qc بهره گيري شد. مهم ترين زمينديس هاي كارستي در پهنه شامل انواع كارن، غارك، غار و چشمه كارستي هستند. برپايه تلفيق بررسي هاي ميداني و داده هاي سنجش از دور، شدت كارستي شدن در پهنه آبگرم به ترتيب از زياد به كم شامل: سازندهاي قم، سلطانيه، لار و كرتاسه مي باشد. برپايه گسترش كارست، كارست آبگرم، بخشي و كم ژرف؛ و برپايه چرخه كارست، نوجوان تا جوان است.