بررسي تطبيقي رشد و پرورش زنان در آراستگي و ناروشنگري آنان در نزاع و مخاصمه، در تفسير فريقين و پژوهش‌هاي روان‌شناختي

مطابق ديدگاه بيشتر مفسران فريقين در آيه حليه به ‌دو ويژگي زنان يعني، پرورش در زينت و ناروشنگري در نزاع و خصومت‌ها تصريح شده است. بسياري از مفسران اهل‌سنت و برخي مفسران شيعي اين دو ويژگي را نشانه نقص‌ عقل‌ زنان دانسته‌اند، ولي بسياري از مفسران شيعي باتوجه به ‌ساير آيات قرآن، آن را توصيفي واقعي از زنان مي‌دانند. پژوهش حاضر با روش توصيفي- تحليلي ضمن بررسي و نقد آراي مفسران، ديدگاه‌هاي ايشان را با يافته‌هاي جديد روان‌شناسي در منابع مكتوب مورد مطالعه و بررسي قرار داد. نتايج نشان داد كه به دلالت مطابقي آيه حليه در مقام اِخبار از واقعيت رواني زنان و توصيف طبيعت زنانه است كه براساس حكمت الهي، براي بهروري زندگي خانوادگي طراحي شده است، ولي مي‌توان به دلالت التزامي لازمه آن را ارايه اين رهنمون به زنان دانست كه به دو موضوع مهم در زندگي اشاره دارد: نخست اهميت آراسته‌سازي درون‌خانوادگي در رشد و پرورش شخصيت زنانه و اهتمام ورزيدن به آن و دوم، اجتناب و دوري‌گزيني از موقعيت‌هاي خصومت‌آميز در زندگي خانوادگي و اجتماعي كه راهكاري براي استحكام نظام خانواده و كاستن از جدل‌هاي كلامي زن و مرد است.