ارزيابي كيفيت زندگي ساكنين مسكن مهر (مطالعه موردي : شهر رشت)

برنامۀ مسكن مهر از مهمترين سياست هاي تأمين مسكن براي اقشار كم درآمد بوده است. فرايند اجرا و نتايج اين طرح با مشكلات و انتقادات متعددي مواجه شد كه يكي از مهم ترين آنها عدم تأمين امكانات مناسب براي ساكنين و كيفيت زندگي پايين در اين مجتمع هاي مسكوني است. هدف اين مقالۀ ارزيابي كيفيت زندگي ساكنين مسكن مهر و مهمترين عوامل تأثير گذار بر آن است. پس از مرور ادبيات تحقيق و استخراج عوامل كيفيت زندگي در محيط هاي مسكوني، از پرسشنامۀ محقق ساخته براي سنجش متغيرها از ديدگاه ساكنين استفاده شده است. جامعۀ آماري اين پژوهش كل ساكنين مسكن مهر شهر رشت برابر 8000 خانوار است. براساس فرمول كوكران تعداد نمونه برابر 380 نفر است كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. داده هاي حاصل از پرسشنامه در ابتدا با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و همچنين آزمون فريدمن مورد تحليل قرار گرفته است و سپس پاسخ سوالات تشريحي با استفاده از آزمون تحليل عاملي تأييدي در محيط نرم افزار PLS مورد بررسي واقع شد. نتايج حاكي از اين است كه در ميان شاخص هاي كيفيت زندگي در مسكن مهر بيشترين امتياز (بسيار خوب) به متغير پاكيزگي هواي شهري (با ميانگين 18.39) و بعد از آن به حمل و نقل عمومي (17.03) تعلق دارند. نبود فرصت هاي شغلي (9.98) و عدم دسترسي به بانك ها (10.82) نيز مهمترين مشكلات در اين محدوده است. نتايج تحليل عاملي سوالات تشريحي نشان مي دهد كه عوامل وجود معتادين (0.84) و زمين هاي رها شده (0.75) بيشترين نقش را در نامني محدوده دارند. همچنين نظافت و نورپردازي (0.88)، تاسيس پارك (0.84) و مراكز تجاري (0.68)، مهمترين عوامل پيشنهادي براي پويايي و سرزندگي محسوب مي‌شوند. اين نتايج نشان مي دهد كه رويكرد موجود در تأمين مسكن اجتماعي در كشورمان نيازمند بازنگري جدي است و شاخص هاي كيفيت محيط شهري بايد به عنوان بخش مهمي از معيارهاي مسكن قابل استطاعت لحاظ شوند.