واكاوي عوامل مؤثر بر ارتقاء سرزندگي فضاهاي جمعي با تأكيد بر نقش هنرهاي شهري از ديدگاه شهروندان؛ مطالعه موردي: مجموعه پياده ‌راه فرهنگي شهرداري شهر رشت

سرزندگي فضاهاي جمعي همواره به عنوان يكي از دغدغه‌هاي اصلي پژوهشگران مطرح است. متأسفانه با وجود علم به فوائد و سودمندي هاي ناشي از حضور هنرهاي شهري در فضاهاي شهري، شاهد كمبود اين چنين آثار و همچنين عدم تعامل آنها با استفاده كنندگان از فضاهاي شهري كشور مي باشيم. هدف اصلي از انجام اين پژوهش، بررسي وضعيت مجموعه پياده‌ راه فرهنگي شهرداري شهر رشت از لحاظ عوامل هنرهاي شهري و همچنين تعيين عوامل اصلي در زمينه تحقق هنرهاي شهري در پياده‌ راه مذكور بود. روش انجام اين پژوهش توصيفي ـ تحليلي است. براي گردآوري اطلاعات از تكنيك پرسشنامه استفاده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون‌هاي آماري و تحليل عاملي اكتشافي تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه از 22 عامل مورد بررسي، 14 عامل در وضعيت نامناسب و بسيار نامناسب قرار دارند. عامل هنر نورپردازي شبانه با نمره ميانگين 3.36 در رتبه اول قرار داشت. رتبه دوم را عامل طراحي خلاقانه مجسمه ها و حجم هاي تزئيني با ميانگين 3.26 به خود اختصاص داد. عوامل ديوارنگاري و نقاشي‌هاي ديواري با نمره ميانگين 1.07 و زيبايي مبلمان شهري با نمره ميانگين 1.12 در پايين‌ترين سطح قرار گرفتند. مطابق روش تحليل عاملي اكتشافي، 15 عامل كليدي شناسايي شد كه در سه گروه عناصر هنري (طراحي خلاقانه فضاهاي سبز، رنگ آميزي و چيدمان عناصر تزئيني بناها، يادمان‌هاي تاريخي، المان‌هاي هنري، طراحي خلاقانه مجسمه‌ها و حجم‌هاي تزئيني، طراحي آب نما، ساختمان‌هاي ويژه و منحصر به‌ فرد)، فعاليت‌هاي هنري (نمايش‌هاي سنتي، تئاتر خياباني، موسيقي‌هاي خياباني و جشنواره ها و كارناوال‌هاي عمومي) و گرافيك محيطي (جذابيت‌هاي بصري و هنري در فضا، تابلوهاي ديجيتالي و هنرهاي تصويري، معرق كاري و ديوارنگاري و نقاشي‌هاي ديواري) قرار گرفتند.