اثر ارتفاع از سطح دريا بر خواص بيومتري، فيزيكي و مكانيكي گونه توسكا ييلاقي(مطالعه موردي در منطقه سوادكوه)

بررسي ويژگي هاي چوب يك گونه در ارتفاعات مختلف هميشه مورد توجه محققين اين رشته قرار گرفته است، زيرا ارتفاع از سطح دريا يكي از گزينه هاي مهم و تاثيرگذار بر عوامل اقليمي(دما، بارندگي، نور خورشيد و رطوبت نسبي) در يك منطقه است. هدف اين پژوهش دستيابي به شناخت دقيق از تغييرات خواص بيومتري، فيزيكي و مكانيكي گونه توسكا ييلاقي در ارتفاعات مختلف شمال ايران است. در اين تحقيق سه ارتفاع رويشگاهي از سطح دريا در منطقه سوادكوه، حوزه تلار استان مازندران با نام هاي سري شليمك(ارتفاع1400 متري)، سري ميانا(ارتفاع1000متري) و سري ميان دره(ارتفاع500متري) انتخاب گرديد. از هر ارتفاع سه درخت و در كل نه درخت قطع و از هر درخت يك ديسك به ضخامت cm10 سانتي متر و يك گرده بينه به طول cm150 از قطر برابر سينه به سمت بالا تهيه گرديد. پس از آماده سازي اوليه، نمونه ها جهت بررسي خواص مختلف طبق استاندارد اندازه بري شد و مورد ارزيابي و تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ارتفاع از سطح دريا يكي از عوامل موثر در تغييرات خواص مورد مطالعه است، به طوريكه با افزايش ارتفاع از سطح دريا، ميانگين طول الياف، قطر الياف، ضخامت حفره و ضخامت دوديواره كاهش و ميانگين جرم ويژه و همكشيدگي حجمي، مدول الاستيسيته، مدول گسيختگي، فشار موازي الياف، شكافخوري، ميخ كشي در سطح مقطع و سختي مماسي، شعاعي و سطح مقطع افزايش يافت. خواص مورد مطالعه چوب توسكا ييلاقي در هر سه ارتفاع مورد بررسي در محدوده متوسط قرار دارد.