اثر متقابل كم‌آبياري و مالچ بر روي عملكرد و بهره‌وري آب محصول ريحان با استفاده از تئوري الاستيسته

يكي از روش‌هاي كاهش مصرف و افزايش بهره‌وري آب استفاده هم زمان از مالچ و كم‌آبياري مي‌باشد. بررسي اثر مالچ و سطوح مختلف آبياري بر روي بهره‌وري آب گياه ريحان، آزمايشي در قالب كرت‌هاي خردشده اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل 4 سطح مختلف آبياري و دو عامل خاك در دو فصل كشت بود. براي تعيين حداكثر عملكرد محصول و بهره‌وري آب از تئوري الاستيسيته استفاده شد. در تئوري الاستيسيته با مشتق‌گيري از تابع توليد شاخص بازده مصرف آب حاشيه‌اي و شاخص الاستيسسيته تعيين مي‌شود. نتايج در فصل اول كشت نشان داد كه در شرايط حداكثر عملكرد محصول، عملكرد محصول در خاك مالچ‌دار حدود 19 درصد بيشتر از خاك معمولي مي‌باشد، در حالي كه مصرف آب نيز حدود 28 درصد در خاك مالچ‌دار كمتر شد و در كل حدود 50 درصد بهره‌وري آب افزايش پيدا كرد. در شرايط كم آبياري بهترين عملكرد ماده خشك به ميزان 118 گرم بر متر مربع، نياز آبي به مقدار 67 ميلي‌متر و بهره‌وري آب 1/67 گرم بر ليتر در پوشش خاك با مالچ بدست آمد. اين در حالي است كه اين مقادير براي خاك معمولي بترتيب 96/7 گرم بر متر مربع، 80/2 ميلي‌متر و 1/21 گرم بر ليتر بدست آمد. نتايج در فصل دوم كشت نيز مشابه كشت اول بود و نشان داد عملكرد محصول، نياز آبي و بهره‌وري آب در خاك مالچ‌دار ارتقاء پيدا كرده است. نتايج اين آزمايش نشان داد استفاده از پوشش مالچ بر روي خاك و كم آبياري موجب افزايش بهره‌وري آب و عملكرد محصول ريحان شد.