انتخاب ژنوتيپ‌هاي برتر بومي آلبالو (Prunus cerasus L)در ايران براي مصارف مختلف تازه‌خوري و فرآوري

در اين پژوهش ۲۳ ژنوتيپ بومي موجود در كلكسيون آلبالوي مشكين دشت كرج از نظر ويژگي هاي فيزيكي و شيميايي شامل وزن، نسبت گوشت به هسته، بافت، مواد جامد محلول، ماده خشك، اسيديته قابل تيتر، pH، شاخص طعم، تنفس، شاخص رنگ ميوه و آب ميوه (L*، b*، a*، هيو و كروما) و همبستگي هاي آنها مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه تمامي ژنوتيپ ها از نظر صفات مورد بررسي تفاوت معني داري (p≤ 0/05) داشتند. بر اساس همبستگي شاخص هاي رنگي به دست آمده در اين پژوهش، مي توان از شاخص a* به تنهايي براي ارزيابي تفاوت هاي رنگ قرمز ژنوتيپ هاي مختلف آلبالو استفاده كرد. با توجه به ويژگي هاي مورد بررسي، ژنوتيپ هاي 100KB، ۴۵۰KB، 213KB با دارابودن ويژگي هاي مناسب مانند وزن (g 2/8 )، نسبت گوشت به هسته (8/5 ) و شاخص طعم (9/5 ) و اسيديته (%1/75 ) براي تازه خوري و ژنوتيپ هاي ۲۳۲KB و ۲۴۷KB با وزن (g 3/7 ) و ماده خشك (% 15 ) و تنفس (9000 mg CO2/ kg.hr )، براي فرآوري مناسب تر هستند. همچنين ژنوتيپ هاي با اسيديته (۳٪ ) مانند 1۵۷KB ، ۱۲۱KB، ۲۳۴KB و ۱۵۲KB براي فرآوري ترشي و لواشك، ژنوتيپ هاي با ماده خشك (٪21 ) و شدت قرمزي بيشتر( ۹ a* پوست و ۱۶ a* آب ميوه) مانند ۱۳۶KB و ۴۴۹KB براي توليد پودر، آلبالو خشك، شربت و نكتار و ژنونيپ هاي ديررس با سفتي بافت (N۶ ) مانند ۳۴۳KB و ۳۵۳KB به ترتيب براي فرآوري كمپوت و مربا پيشنهاد مي شوند.