تأثير ازن و ذغال فعال بر پاتولين در كنسانتره سيب

مايكوتوكسين، يك مشكل اصلي براي سلامت انسان به خصوص در صنعت آب ميوه و كنسانتره مي باشد. استاندارد جهاني پاتولين در آب ميوه ها در حدود 50 ppb مي باشد. بررسي ها نشان مي دهد كه استفاده از روش هاي مختلف فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي مي تواند مقدار پاتولين را كاهش دهد. در همين راستا، ميزان مايكوتوكسين پاتولين در نمونه هاي كنسانتره سيب و كاهش آن به وسيله اُزُن، زغال فعال و اثر توام آن ها مورد ارزيابي قرار گرفت. براي مقايسه تاثير جداگانه هر دو عامل از آزمون تجزيه واريانس يك طرفه ، براي مقايسه اثر توام از آزمون تجزيه واريانس دو طرفه و مقايسه ميانگين از آزمون توكي در سطح احتمال 5 درصد استفاده گرديد. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه بين افزايش غلظت زغال فعال و همچنين مدت زمان اُزُن دهي رابطه مستقيم وجود دارد بيشترين ميزان كاهش پاتولين در غلظت 0.2 گرم زغال فعال و 9 دقيقه اُزُن دهي به دست آمد، همچنين در بررسي اثر توام غلظت هاي زغال فعال و زمان هاي اُزُن دهي نتايج نشان داد بين دو متغير اثر متقابل وجود دارد ( (P= 0.006 و در زمان 8 دقيقه اُزُن دهي با غلظت 1.5 گرم زغال فعال بيشترين كاهش پاتولين مشاهده گرديد. بررسي حاضر نشان داد با به كارگيري گاز اُزُن به همراه زغال فعال مي توان در كارخانجات توليد آب ميوه و كنسانتره ميزان پاتولين را در حد قابل قبولي كاهش داد و با روش هاي مناسب كشاورزي (GAP) گامي موثر در سلامت جامعه و صادرات آب ميوه و كنسانتره برداشت.