شناسايي تركيبات شيميايي اسانس پياز و بررسي فعاليت ضدميكروبي آن بر استافيلوكوكوس اورئوس، ليستريا اينوكوا، اشرشيا كلي، سالمونلا تيفي، سودوموناس ائروژينوزا و كانديدا آلبيكنس

جهت كاهش زيان‌هاي اقتصادي و خطرات جاني ناشي از عوامل بيماري‌زاي ميكروبي، استفاده از مواد طبيعي به عنوان تركيبات ضدميكروبي روشي موثر براي كنترل حضور باكتري‌هاي بيماري‌زا به نظر مي‌رسد. در اين پژوهش، ابتدا تركيبات شيميايي اسانس پياز با دستگاه كروماتوگرافي گازي متصل به طيف سنج جرمي تعيين گرديد. از روش هاي انتشار در آگار و چاهك آگار جهت بررسي قطر هاله عدم رشد، روش رقت‌سازي در چاهك (ميكروبراث دايلوشن) جهت اندازگيري حداقل غلظت مهاركننده رشد و همچنين از روش پورپليت براي حداقل غلظت كشندگي استفاده شد. در مجموع 20 ماده فرّار شيميايي (تقريباً 100 درصد تركيبات اسانس پياز) شناسايي شد. تركيبات Trisulfide dipropyl، Disulfide dipropyl،nDecane و Furfuryl methyl sulfide به ترتيب با 20.67، 16.18، 13.51 و 10.23 درصد اجزاي اصلي تشكيل دهنده اسانس پياز بودند. نتايج آزمون چاهك آگار نشان داد كه اسانس پياز بيشترين و كم ترين تاثير را به ترتيب بر باكتري گرم مثبت استافيلوكوكوس اورئوس با قطر 15 ميلي متر و باكتري گرم منفي سودوموناس ائروژينوزا با قطر 10 ميلي متر داشت. نتايج آزمون حداقل غلظت مهاركنندگي از رشد اسانس پياز براي استافيلوكوكوس اورئوس، ليستريا اينوكوا، اشرشيا كلي، سالمونلا تيفي، سودوموناس ائروژينوزا و كانديدا آلبيكنس به ترتيب 512، 512، 512، 512، 512 و 1024 ميلي گرم بر ميلي ليتر بود. به طور كلي نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه اثر ضدميكروبي اسانس پياز تا حدودي بسته به نوع ميكروارگانيسم مي‌تواند متفاوت ‌باشد.