عنوان مقاله :
مقايسه فعاليت الكتريكي عضلات منتخب مچ پا در ورزشكاران هنگام فرود از ارتفاعهاي مختلف
پديد آورندگان :
شكريان ، فرزانه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه بيومكانيك ورزشي , خضري ، داود پژوهشكده تربيت‌بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك و فناوري ورزشي , متين همايي ، حسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه فيزيولوژي ورزشي , فتاحي ، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - گروه بيومكانيك ورزشي
كليدواژه :
ورزشكار , بيومكانيك فرود , الكترومايوگرافي , عضلات دوقلو و نعلي , هم‌انقباضي
چكيده فارسي :
زمينه و اهداف آسيب‌هاي مچ پا يكي از شايع‌ترين آسيب‌هاي اسكلتي‌عضلاني در فعاليت ورزشي است. فرود مناسب به‌دنبال پرش به آمادگي براي اجراي مهارت بعدي و نيز پيشگيري از بروز آسيب‌هاي گوناگون منجر خواهد شد. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقايسه فعاليت الكتريكي عضلات منتخب مچ پا در ورزشكاران هنگام فرود از ارتفاعهاي مختلف است.مواد و روش‌ها روش پژوهش از نوع بنيادي‌كاربردي و طرح آن مقايسه‌اي است. نمونه آماري پژوهش را 15 ورزشكار (سن2/3±18/23سال، قد6/3±183/190سانتي‌متر و وزن 14/12±64/72 كيلوگرم) با سابقه ورزشي 3 تا 5 سال، تشكيل دادند. مهارت بررسي‌شده از ارتفاعهاي مختلف به‌صورت درصدهايي از ارتفاع بيشينه پرش (100 درصد، 75 درصد و 50 درصد) در‌نظر گرفته شد. ثبت فعاليت الكتريكي عضلات منتخب مفصل مچ پا (دوقلو و نعلي) با دستگاه الكترومايوگرافي بايومد هشت كاناله با اعتبار 96/34 درصد و پايايي 91/29 درصد انجام شد. از ميانگين و انحراف معيار براي توصيف داده‌ها، آزمون شاپيرو ويلك براي بررسي نرمال بودن توزيع داده‌ها و براي مقايسه داده‌هاي جمع‌آوري‌شده بين‌گروهي از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌هاي تكراري در سطح معناداري0/05 و آزمون تعقيبي بونفروني استفاده شد.يافته‌ها يافته‌ها نشان داد هم‌انقباضي عضلات دوقلوي داخلي، خارجي و نعلي ناشي از پرش 3 ارتفاع مختلف معنادار نبود. پيك دامنه انقباضي عضلات دوقلوي خارجي ميان ارتفاعهاي 75 و 50 درصد (006/P=0) و 100 و 50 درصد (002/P=0) معنادار بود. پيك دامنه انقباضي عضلات دوقلوي داخلي ميان ارتفاعهاي 75 و 50 درصد (002/P=0) و 100 و 50 درصد (007/P=0) معنادار بود. پيك دامنه انقباضي عضلات نعلي ميان ارتفاعهاي 100 و 75 درصد (013/P=0) و 100 و 50 درصد (17/P=0) معنادار بود. نتيجه‌گيري نتايج پژوهش نشان‌دهنده افزايش دامنه فعاليت انقباضي عضلات منتخب مچ پا در محور قدامي‌خلفي ناشي از افزايش ارتفاع پرش و به‌دنبال آن فرود بود كه دليل آن استفاده بهينه از استراتژي مناسب براي كنترل انقباض اسنتريك عضلات و نيز گشتاور اكستنسوري مفصل مچ پا با افزايش فعاليت الكتريكي عضلاني هنگام برخورد با زمين است كه نتيجه آن پيشگيري از بروز آسيب در مفصل مچ پا در‌نظر گرفته مي‌شود. مربيان و ورزشكاران مي‌توانند از اين نتايج براي اتخاذ روش‌هاي تمريني براي تقويت عضلات منتخب مچ پا با در‌نظر گرفتن اجراي بهينه مهارت فرود با رويكرد پيشگيري از آسيب استفاده كنند.
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
