مقايسه تأثير تمرينات منتخب تي‌آر ايكس و ايروفيتنس بر عملكرد ثبات مركزي بيماران مبتلا به مولتيپل‌اسكلروزيس

مقدمه و هدف مولتيپل‌اسكلروزيس (اِم‌اِس) يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي مخرب سيستم عصبي پيش‌رونده است كه به ناتواني و اختلال در تحرك و كاهش ظرفيت عملكردي افراد مبتلا منجر مي‌شود. در فرايند توان‌بخشي ويژه بيماران مبتلا به ام‌اس، ورزش، ابزاري ايمن، مؤثر و كارآمد به حساب مي‌آيد. به‌كارگيري تمرينات مقاومتي يكي از مداخله‌هاي ورزشي است كه همواره مورد توجه محققين در فرايند توان‌بخشي بيماران مبتلا به ام‌اس بوده است. در همين راستا در سال‌هاي اخير، يكي از شيوه‌هاي تمريني رايج در توان‌بخشي و ارتقاي عملكرد بيماران مختلف، تمرينات ثبات مركزي بوده كه به‌عنوان توانايي در كنترل موقعيت تنه روي لگن جهت توليد و انتقال مؤثر نيرو به بخش‌هاي انتهايي بدن در طول فعاليت‌هاي مختلف تعريف شده است. مطالعات اخير در حيطه توان‌بخشي بر تمرينات عملكردي با استفاده از وزن بدن در مقابل نيروي جاذبه و تمرينات به كمك ابزارها و تجهيزات ناپايدار كه به فعاليت‌هاي روزمره افراد شباهت دارند، تأكيد دارند. هدف از اين مطالعه، مقايسه تأثير تمرينات منتخب تي‌آر ايكس و ايروفيتنس (هوازي) بر عملكرد ثبات مركزي بيماران مبتلا به مولتيپل‌اسكلروزيس بود.مواد و روش‌ها تعداد30 نفر از زنان مبتلا به مولتيپل‌اسكلروزيس مراجعه‌كننده به انجمن ام‌اس اصفهان در دامنه سني 20 تا 50 سال و با نمره مقياس ناتواني گسترش‌يافته به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي و مساوي به دو گروه آزمايش تقسيم شدند. آزمودني‌هاي دو گروه براي مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقيقه تمرينات تي‌آر ايكس و ايروفيتنس را انجام دادند. عملكرد ثبات مركزي از طريق تست استقامت سورنسون، تست لترال و تست پلانك اندازه‌گيري شد. در تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي تي همبسته و تي مستقل استفاده شد.يافته‌ها يافته‌هاي تحقيق نشان داد تمرينات منتخب تي‌آر ايكس و ايروفيتنس بر بهبود عملكرد ثبات مركزي بيماران مبتلا به ام‌اس تأثير معناداري داشته است (P 0.05).، البته تمرينات تي‌آر ايكس باعث بهبود بيشتر عملكرد ثبات مركزي نسبت به تمرينات ايروفيتنس شد (P 0.05) نتيجه گيري: با توجه به نتايج مي‌توان گفت براي استفاده از اين تمرينات (تمرينات منتخب تي‌آر ايكس و ايروفيتنس) براي بيماران مبتلا به ام‌اس نياز به مطالعات بيشتري است.