اثربخشي مداخله كاهش استرس مبتني بر ذهن ‌آگاهي بر انعطاف‌پذيري شناختي و كيفيت خواب مردان سالمند

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي مداخله كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي بر انعطاف‌پذيري‌شناختي و كيفيت خواب سالمندان انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري سالمندان مرد شهر دزفول در سال 1397 بودند. حجم نمونه شامل 30 نفر مرد سالمند (60 تا 70 سال) بود كه با روش نمونه‌گيري در دسترس و با توجه به ملاك‌هاي ورود به مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمايش مداخله آموزشي را طي 8 هفته و 8 جلسه 90 دقيقه‌اي دريافت نمودند. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل شاخص كيفيت خواب پيترزبورگ و پرسشنامه انعطاف‌پذيري شناختي دنيس و وندروال بود. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس يك متغيري و چندمتغيري استفاده شد. يافته‌ها نشان داد مداخله كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي بطور معناداري باعث بهبود انعطاف‌پذيري شناختي و كيفيت خواب سالمندان گرديد. منطبق با يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان مداخله كاهش استرس مبتني بر ذهن‎آگاهي را به عنوان يك روش كارا جهت بهبود انعطاف‌پذيري شناختي و كيفيت خواب سالمندان پيشنهاد داد.