اثرات تعادل الكتروليتي جيره و ترئونين قابل هضم بر مورفولوژي و جمعيت ميكروبي روده و قابليت هضم جوجه‌هاي گوشتي در شرايط تنش حرارتي

زمينۀ مطالعه: كاهش در سطح پروتئين، اسيدهاي آمينه و يا تغيير در تعادل الكتروليتي جيره به عنوان راهكارهاي مؤثر جهت جلوگيري از اثرات مضر تنش حرارتي در طيور پيشنهاد شده است.هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف ترئونين و تعادل كاتيونآنيون جيره در جوجه‌هاي گوشتي تحت شرايط تنش حرارتي انجام شد.روش‎كار: از تعداد 700 قطعه جوجه گوشتي نر يك روزه (سويه راس 308) به مدت 6 هفته در شرايط دماي بالاي محيطي استفاده شد. اين آزمايش به‌صورت فاكتوريل 1 + 3 × 2 در قالب طرح كاملاً تصادفي با 7 تيمار )5 تكرار براي هر تيمار و 20 جوجه براي هر تكرار) انجام شد. فاكتورهاي آزمايشي شامل 2 سطح ترئونين (سطح توصيه شده و 10 درصد بالاتر از سطح توصيه شده) و 3 تعادل الكتروليتي جيره (175، 250 و 325 ميلي‌اكي‌والان در كيلوگرم جيره) بودند. يك تيمار با سطح نرمال ترئونين (سطح توصيه شده) و تعادل الكتروليتي 250 در شرايط دمايي مطلوب به عنوان تيمار شاهد در نظر گرفته شد.نتايج: اگرچه هيچ اثر متقابلي بين سطح ترئونين و تعادل الكتروليتي وجود نداشت، تعادل الكتروليتي 175 شاخص عملكرد را در مقايسه با تعادل الكتروليتي 250 يا 325 افزايش داد (P 0/05). با تعادل الكتروليتي 175 يا 250 ميلي‌اكي‌والان در كيلوگرم، نسبت ارتفاع پرز به عمق كريپت و سطح پرز در ژژنوم بهبود يافت (P 0/05). همچنين كاهش سطح تعادل الكتروليتي جيره منجر به افزايش انرژي متابوليسمي تصحيح شده براي نيتروژن شد (P 0/05). افزون بر اين، افزايش در جمعيت لاكتوباسيل‌ها و بيفيدوباكتريوم در سكوم و قابليت هضم پروتئين با افزايش سطح ترئونين جيره مشاهده شد (P 0/05).نتيجه گيري نهايي: با توجه به اين نتايج، استفاده از سطح بالاي ترئونين يا سطح پايين تعادل الكتروليتي جيره (175 ميلي‌اكي‌والان در كيلوگرم) براي بهبود عملكرد، انرژي متابوليسمي و بهبود فلور ميكروبي روده جوجه‌هاي گوشتي تحت تنش گرمايي مي‌تواند مفيد باشد.