بررسي تاثير آموزش مجازي مبتني بر تئوري عمل منطقي توسعه يافته بر مهارتهاي ارتباطي بين فردي مراقبين سلامت

مقدمه: ارتباطات بين فردي مراقبين سلامت و مراجعين يكي از مهمترين عوامل مؤثر بر رضايتمندي مراجعين از مراكز خدمات جامع سلامت مي باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي تأثير آموزش مجازي مبتني بر نظريه عمل منطقي توسعه‌ يافته بر مهارتهاي ارتباطي بين فردي مراقبين سلامت شهر اهواز انجام گرفت. مواد و روش كار: اين مطالعه مداخله اي بر روي 88 نفر از مراقبين سلامت شهر اهواز (44 نفر گروه آزمون و 44 نفر گروه شاهد) در سال 1400 انجام شد. داده ها در زمان هاي قبل و 2 ماه بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه سازه هاي نظريه عمل منطقي توسعه يافته و نيز پرسشنامه مهارتهاي ارتباطي بين فردي جمع آوري گرديد. محتواي آموزشي بصورت مجازي با استفاده از شبكه‌ اجتماعي (واتساپ) طي 12 جلسه 60 دقيقه‌اي در اختيار گروه آزمون قرار گرفت به منظور تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS ويراست 24 و آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي استفاده شد. يافته ها: ميانگين امتياز سازه هاي نظريه عمل منطقي توسعه يافته در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد بعد از مداخله افزايش معنادار يافت. و نيز ميزان مهارت هاي ارتباطي بين فردي در گروه آزمون بعد از مداخله نسبت به گروه شاهد به طور معنادار افزايش داشت . بيشترين تغيير مربوط به نگرش و رفتار و كمترين تغيير مربوط به هنجارذهني بود. نتيجه گيري: آموزش مبتني بر نظريه عمل منطقي توسعه يافته بصورت مجازي با استفاده شبكه اجتماعي(واتساپ) بر بهبود مهارتهاي ارتباطي بين فردي مراقبين سلامت مؤثر بود. به نظر مي رسد كه اجراي اينگونه برنامه هاي آموزشي مي تواند براي افزايش مهارتهاي ارتباطي بين فردي مراقبين سلامت مفيد باشد.