تاثير انفوزيون اينترا ليپيد بر پيامد بارداري در زنان نابارور با سابقه لانه‌گزيني ناموفق (كارآزمايي باليني تصادفي يك سوكور)

سابقه و هدف: يكي از مشكلات سيكل‌هاي لقاح آزمايشگاهي شكست مكرر لانه‌گزيني است. مطالعه حاضر با هدف بررسي نتايج حاملگي با استفاده از انفوزيون اينتراليپيد در زنان نابارور با سابقه دو بار شكست لانه‌گزيني انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 1399بر روي 80 زن نابارور در مركز ناباروري بيمارستان امام خميني ساري انجام شد. در تمامي نمونه‌ها سطح سلول‌هاي كشنده طبيعي خون محيطي دو هفته قبل از مداخله با استفاده از فلوسيتومتري اندازه‌گيري شد. سپس نمونه‌ها توسط نرم‌افزار آماريSAS به‌صورت تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل (40 نفر در هرگروه) تقسيم شدند. دو روز قبل از انتقال جنين، بيماران در گروه مداخله تحت انفوزيون اينتراليپيد (به ميزان 2 ميلي‌ليتر از محلول 20 درصد در 250 ميلي‌ليتر سالين استريل) در طي دو ساعت قرار گرفتند و در گروه كنترل انفوزيون نرمال سالين (250 ميلي‌ليتر) صورت گرفت. بارداري باليني (با مشاهده ضربان قلب جنين در سونوگرافي) در هر دو گروه ثبت و مقايسه شد. داده‌ها با آزمون‌هاي كاي‌دو، من ويتني و Ttest تحليل شد. يافته‌ها: بارداري باليني درگروه مداخله پس از انفوزيون اينتراليپيد (30 درصد) و در گروه كنترل (10 درصد) بود (0/025=P) و در سطح سلول‌هاي كشنده طبيعي و لنفوسيت‌هاي خون محيطي بين دو گروه تفاوت معني‌داري وجود نداشت (0/05 P). استنتاج: اينتراليپيد بارداري باليني را در زنان با سابقه شكست مكرر لانه گزيني بهبود بخشيد، اما نياز است مطالعات بيش‌تري پيرامون مكانيسم اثرات احتمالي ايمونولوژيك اينتراليپيد بر سلول‌هاي كشنده طبيعي صورت گيرد. شماره ثبت كارآزمايي باليني : 5N20140305016858IRCT