بررسي بار مراقبتي مراقبان خانگي بيماران مبتلا به كوويد-19

سابقه و هدف: مراقبت از بيماران مبتلا به كوويد19 بستري در منزل، عمدتاً بر دوش خانواده مي‌باشد، كه اين امر منجر به تحمل فشار مراقبتي مي‌گردد. بار مراقبتي به درد رواني، مشكلات جسمي، فشارهاي مالي و اجتماعي، اختلال در روابط خانوادگي، احساس نااميدي و ساير نتايج منفي وظايف مراقبت اشاره دارد. هدف از اين مطالعه تعيين بار مراقبتي در مراقبين خانگي بيماران مبتلا به كوويد19 بستري در منزل بود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش مقطعي، توصيفي تحليلي، 390 مراقب خانگي بيماران مبتلا به كوويد19 مراجعه كننده به مراكز درماني/ بهداشتي شهر گرگان در سال 1400 با روش نمونه‌گيري در دسترس مطالعه شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه بار مراقبتي نواك و گست (CBI)، داراي پنج حيطه و دامنه نمره 12024 جمع‌آوري شد. براي تحليل داده از آزمون‌هاي ناپارامتريك معادل و SPSS نسخه 18 استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين نمره كل بار مراقبتي 17/30 ±52/70 و ميانگين حيطه‌هاي وابسته به زمان 6/22 ±14/90، تحولي 4/88 ±10/80، جسماني 4/36 ±9/60، اجتماعي 2/91 ±7/80، احساسي3/84 ±9/60 بود. با افزايش سن مراقبان، بار مراقبتي وابسته به زمان تشديد شد. زنان و مراقبان با تحصيلات كم‌تر از ديپلم، بار مراقبتي بيش‌تري را متحمل شدند. بين بار مراقبتي با وضعيت اقتصادي بيمار و وضعيت سلامتي مراقب ارتباط معني‌دار وجود داشت (0/05 P). استنتاج: مراقبان خانگي بيماران كوويد19 بستري در منزل، بار مراقبتي در حد متوسط را متحمل شدند كه مي‌تواند اثرات منفي بر سلامت و رفاه آنان بگذارد. ضروري است مراقبين خانگي مورد حمايت رواني اجتماعي و مالي از جانب سيستم‌هاي سلامت رسمي جامعه قرار گيرند.