اثر محافظتي آتورواستاتين بر سميت كبدي و كليوي ناشي از بنزوپيرن: يك مطالعه هيستوپاتولوژيك

سابقه و هدف: بنزوپيرن‌(BaP) يك آلاينده محيطي با اثرات ژنوتوكسيسيتي و سرطان‌زايي مي‌باشد. آتورواستاتين ‌(ATV)، به عنوان يك داروي پايين آورنده چربي خون، داراي خواص آنتي‌اكسيداني، ضد التهابي و ضد آپوپتوزي است. اين مطالعه به بررسي اثرات آتورواستاتين بر آسيب مزمن كبدي و كليوي ناشي از بنزوپيرن پرداخت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي موش‌هاي صحرايي بالغ ماده نژاد ويستار به‌صورت تصادفي به هفت گروه (8=n) تقسيم شدند، كه شامل گروه كنترل، گروه روغن زيتون، گروه ATV با دوز 10 ميلي‌گرم بر كيلوگرم، گروه‌هاي BaP، بنزوپيرن با دو دوز 10 و 20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم، گروه‌هاي BaP +ATV، بنزوپيرن (10 و 20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) به همراه آتورواستاتين بود. دوره تجويز داروها به مدت 10 روز متوالي و گاواژ بود. يك ماه بعد از تجويز دارو بافت كبد و كليه حيوانات جهت ارزيابي هيستوپاتولوژيكي بررسي شدند. يافته‌ها: تغييرات هيستوپاتولوژيك در بافت‌هاي كبد و كليه از قبيل ارتشاح سلول‌هاي التهابي، نشت پلاسما، كاهش اسيدوفيلي سلول‌هاي كبدي و سلول‌هاي توبولار كليه در گروه‌هاي دريافت‌كننده بنزوپيرن كاملا مشهود بود. دوز 20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم آسيب جدي‌تري در مقايسه با دوز 10 ميلي‌گرم بر كيلوگرم ايجاد كرد. تيمار حيوانات با آتورواستاتين تغييرات ساختاري در بافت‌هاي كبد و كليه را محافظت كرد. استنتاج: يافته‌هاي مطالعه نشان داد اثرات تخريبي بنزوپيرن تا يك ماه بعد از تجويز بنزوپيرن باقي مي‌ماند. اثرات محافظتي آتورواستاتين در برابر سميت كبدي و كليوي ناشي از بنزوپيرن در دراز مدت تاييد شد.