اثر پرايمينگ و سن بذر بر جوانه‌زني، رنگيزه‌هاي فتوسنتزي و محتواي بيوشيميايي گياهچه كينوا

به منظور بررسي اثر پرايمينگ بذور چهار ساله كينوا بر صفات مورفوفيزيولوژيك و بيوشيميايي گياهچه، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار در محل آزمايشگاه فرآوري بذر دانشكده كشاورزي دانشگاه شاهد تهران اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل دو سطح سن بذر (يك سال و چهار سال) و چهار تيمار پرايمينگ (شاهد بدون پرايم، هيدروپرايمينگ، ساليسيليك اسيد با غلظت ppm50 و نيترات پتاسيم با غلظت 2 گرم بر ليتر) بودند. اثر پيري بر تمام صفات مورد مطالعه در سطح احتمال يك درصد معني‌دار بود. با افزايش سن بذر درصد جوانه‌زني (45.6 درصد)، سرعت جوانه‌زني (63.43 درصد)، طول گياهچه (59.21 درصد)، محتواي كلروفيل a (53.1 درصد)، محتواي كلروفيل b (67.4 درصد)، كاروتنوئيد (56.6 درصد)، قند محلول (55.8 درصد)، پروتئين (47 درصد)، آنتوسيانين (62 درصد) و فعاليت آنزيم كاتالاز (50 درصد) كاهش يافته و ميزان نشت الكتروليت‌ها به ميزان 25.9 درصد افزايش يافت. اثر پرايمينگ بر تمام صفات مورد مطالعه در سطح احتمال يك درصد معني دار بود و باعث بهبود صفات مورد مطالعه شد. همچنين اثر متقابل سن بذر و پرايمينگ نيز بر برخي صفات معني‌دار بود. پرايمينگ بذور چهار ساله با نيترات پتاسيم به عنوان بهترين تركيب تيماري موجب افزايش درصد جوانه‌زني (52.67 درصد)، سرعت جوانه‌زني (حدود 4.9 برابر)، طول ساقه‌چه (4.3 برابر)، محتواي كلروفيل a (77.4 درصد)، محتواي كلروفيل b (180 درصد)، كاروتنوئيد (92.8 درصد)، پروتئين (2 برابر) و فعاليت آنزيم كاتالاز (2.5 برابر) و كاهش 40.2 درصدي نشت الكتروليت‌ها از غشا پلاسمايي شد. با توجه به نتايج بدست آمده مي‌توان اظهار داشت كه استفاده از روش پرايمينگ با نيترات پتاسيم مي‌تواند اثرات پيري و زوال بذر را تا حد بالايي تعديل نمايد.