تعيين دماي سطح زمين با استفاده از دو الگوريتم پنجره مجزا و تك پنجره مطالعه موردي: شهر مشهد

دماي سطح زمين يكي از مهم‌ترين عوامل در كنترل فرآيندهاي بيولوژيكي، شيمي و فيزيكي زمين است. داده‌هاي دماي سطح زمين اطلاعاتي درباره تغييرات مكاني و زماني سطح زمين در مقياس جهاني ارائه مي‌دهند. در بسياري از مطالعات، از جمله تخمين موجودي انرژي، بررسي رطوبت و تبخير و تعرق، تغييرات اقليمي، جزاير گرمايي شهري و مطالعات محيط‌زيستي دماي سطح زمين به عنوان پارامتراصلي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. بنابراين، اندازه‌گيري دماي سطح زمين به منظور برنامه‌ريزي براي استفاده از آن امري ضروري است.الگوريتم‌هاي زيادي براي تخمين LST با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي، به ويژه باندهاي حرارتي، توسط محققان به كار رفته است. در اين پژوهش از الگوريتم پنجره مجزا و تك پنجره از تصاوير ماهواره لندست 8 براي بدست آوردن دماي سطح زمين (LST)، در شهر مشهد استفاده شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسي توزيع فضايي دماي سطح زمين و همچنين تعيين روشي دقيق، براي تهيه نقشه دماي سطح زمين بوده است.نتايج نشان داد، دماي سطح زمين محاسبه شده به روش تك پنجره و پنجره مجزا در مقايسه با دماي هواي محاسبه شده در ايستگاه هواشناسي مورد نظر به طور ميانگين به ترتيب 5.1 و 1.7 درجه سانتي‌گراد اختلاف داشته اند. بنابراين، مي‌توان گفت كه روش پنجره مجزا داراي دقت بالاتري است و دماي بدست آمده از آن با دماي واقعي تطابق بيشتري دارد. تجزيه و تحليل رگرسيوني LST به دست آمده از اين دو الگوريتم نشان مي‌دهد كه مقدار R2 آن‌ها 0.96 است.نتايج اين تحقيق مي‌تواند اطلاعات مفيدي را از وضعيت دماي مناطق مختلف در اختيار برنامه‌ريزان و كارشناسان براي مديريت كارآمد سرزمين و حفاظت از منابع طبيعي قرار دهد.