بررسي و پهنه بندي آسايش اقليمي گردشگري استان گيلان با استفاده از شاخصTCCI

عوامل زيادي بر صنعت گردشگري تاثير مي گذارند كه يكي از مهمترين آنها آب و هوا است. آب و هوا به عنوان يكي از مهمترين منابع پايه محلي در صنعت گردشگري نقش ايفا مي كند. آگاهي از آسايش اقليمي، نقش مهمي را در زندگي انسان و فعاليت هاي او بازي مي كند و آسايش فيزيولوژيكي ارتباط تنگاتنگي با فاكتورهاي آب و هوايي دارد. از اين رو مطالعه پارامترهاي اقليمي مؤثر در آسايش اقليمي كاري ضروري به نظر مي رسد. استان گيلان يكي از استان هاي گردشگرپذير كشور است و بررسي و مطالعه آسايش آب و هوايي اين استان مي تواند در برنامه ريزي براي پذيرش گردشگر و مقتضيات آن گامي مهم به شمار آيد. در اين مطالعه آسايش اقليمي استان گيلان مورد بررسي قرار گرفته است براي اين منظور از داده هاي اقليمي 11 ايستگاه سينوپتيك شامل ميانگين ماهانه دما، ميانگين حداكثر و حداقل دما به درجه سانتي گراد، ميانگين ماهانه ي رطوبت نسبي به درصد، ميانگين ساعت آفتابي و تعداد روزهاي بارندگي طي دوره آماري25ساله( 2020 –1995) از سازمان هواشناسي كشور دريافت شده است.  پس از مرتب سازي و تجزيه و تحليل در نرم افزارهاي Excell, Spss ، شرايط اقليمي محدوده ي مورد مطالعه مورد بررسي قرار گرفته است. به اين ترتيب براساس شاخص آسايش آب و هوايي گردشگري (TCCI) نقشه هاي پهنه بندي استان در نرم افزار GIS ترسيم شد. نتايج بررسي هاي انجام شده نشان دهنده ي وجود انواع وضعيت هاي آسايش آب و هوايي گردشگري در استان گيلان است. ماه هاي مي و ژوئن در اغلب نقاط استان داراي شرايط كاملاً مطلوب و دلپذير بوده و شرايط اقليمي براي انواع  فعاليت هاي گردشگري فراهم است. در فصل سرد سال (ژانويه، فوريه و دسامبر) در تمامي نقاط استان (به ويژه نواحي مرتفع مانند ديلمان و ماسوله و...) شرايط بسيار نامطلوب (سرمايي) حاكم است و در فصل گرم سال (ژوئيه و آگوست) شرايط خيلي نامطلوب (گرمايي) در اغلب پهنه هاي مورد مطالعه (به ويژه نواحي ساحلي به دليل رطوبت بالا) وجود دارد. در مجموع در اين پژوهش انواع فعاليت هاي گردشگري متناسب با هر فصل و هر منطقه هدف گذاري شده است.