تحليل و شناسايي معيارهاي مؤثر بر مكانيابي بهينه اسكان موقت پس از زلزله مطالعه موردي : شهر كرمانشاه

هشتاد درصد از شهرهاي جهان در مناطقي قرار دارند كه حداقل سالي يك‌بار براثر مخاطرات طبيعي آسيب‌ديده اند. هنگامي كه يك مخاطره طبيعي رخ مي‌دهد كساني كه خانه‌هاي خود را در اثر اين مخاطره از دست مي دهند، در حالي كه خانه‌هايشان بازسازي مي‌شود، به جايي براي زندگي و نياز به يافتن مكان‌هاي جايگزين دارند. هدف اين تحقيق مكانيابي بهينه ي اسكان موقت در شهر كرمانشاه، با روش توصيفي و متكي بر پيمايش هاي ميداني با استفاده از مدل جمع وزني weighted sum و نرم افزار تحليلي_ترسيمي  ArcGIS به‌صورت تركيبي بوده است. در اين راستا، در مرحله جمع آوري اطلاعات و داده هاي اوليه، از مطالعات كتابخانه اي و توزيع پرسشنامه بين خبرگان مرتبط با موضوع مورد مطالعه استفاده ‌شد. با توجه به 9 معيار مهم و مؤثر شيب، دسترسي به راه، فاصله از مراكز نظامي و انتظامي، دسترسي به مراكز آتشنشاني، دسترسي به منابع آب و برق، فاصله از مناطق سيل خيز، تراكم جمعيتي و فاصله از تأسيسات خطرزا است كه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از معيارهاي پژوهش گوياي اين امر بود كه از تركيب شاخص‌هاي 9 گانه در شهر كرمانشاه 1 درصد از محدوده شهر در پهنه مطلوبيت خيلي كم، 11 درصد در پهنه مطلوبيت كم، 37 درصد در پهنه مطلوبيت متوسط، 38 درصد در پهنه مطلوبيت زياد و 13 درصد در پهنه مطلوبيت خيلي زياد واقع‌شده است.