اثر احساس تبعيض سياسي و اجتماعي بر رفتار سياسي ملي گرايانه و قوم گرايانه؛ مطالعه موردي قوميت هاي ساكن اهواز

چگونگيِ سياست‌ورزي و سرنوشت هر اجتماعي برآيندي از تعامل مردم و حاكمان است. فهم چگونگي و چرائيِ كنشگري و مشاركت سياسي شهروندان براي بهبود سامان سياسي و اجتماعي و رفع نابساماني‌ها ضروري است. احساس تبعيض بر اساس قوميت از مسائلي است كه كنشگري و مشاركت شهروندان را به اَشكال متفاوت متأثر مي‌سازد و مي‌تواند اقوام را به همگرايي يا واگرائيِ ملي سوق دهد. با نظر به تنوع اقوام در ايران، فهم لايه‌هاي مختلف مسئله تبعيض و اثر آن بر اَشكال مشاركت سياسي ضرورت دارد. در اين راستا مسئله اصلي ما بررسي اثر احساس دوگونه تبعيضِ سياسي و اجتماعي بر دو سطحِ رفتار سياسيِ ملي‌گرايانه و قوم‌گرايانه بوده و سوال اصلي اين است كه احساس تبعيض سياسي و اجتماعي، چه اثري بر رفتار سياسي ملي‌گرايانه و قوم‌گرايانه دارد؟ براي بررسي موضوع، از روش كمّيِ پيمايش و ابزار پرسشنامه در شهر اهواز استفاده شد. يافته‌ها نشان مي‌دهد احساس تبعيضِ سياسي از سوي گروه‌هاي قومي مختلف، احتمال مشاركت سياسيِ ملي‌گرايانه و مشاركت سياسيِ قوم‌گرايانه آنها را تقويت مي‌كند. در مورد احساس تبعيضِ سياسي، به ترتيب عرب‌ها، بختياري‌ها و بهبهاني‌ها بيشتر احساس تبعيضِ سياسي مي‌كنند. هرچه ميزان احساس تبعيض اجتماعي افزايش مي‌يابد، مشاركت سياسيِ ملي‌گرايانه كاهش مي‌يابد اما فعاليت سياسيِ قوم‌محور بيشتر مي‌شود. گروه‌هاي قوميِ مختلف در روابط روزمره اجتماعي با هم نيز احساس تبعيض دارند.