پويش ژنومي براي صفات مهم اقتصادي بلدرچين ژاپني-مقايسه روش‌هاي چند مرحله‌اي بيز B و تك مرحله‌اي GBLUP

هدف پژوهش حاضر، مقايسه ميزان واريانس ژنتيكي افزايشي توجيه شده روش چند مرحله اي بيز  (MS-BayesB) Bبا روش پويش كل ژنومي تك مرحله اي تصحيح شده مكرر (WssGWAS) براي صفات مرتبط با بازدهي خوراك در 920 قطعه بلدرچين ژاپني بود. براي هر پرنده، افزايش وزن بدن (BWG)، ميزان خوراك مصرفي (FI) و ضريب تبديل خوراك (FCR) ركورد اندازه گيري شده و با استفاده از يك تراشه SNP ژنوم بلدرچين ژاپني (Illumina iSelect 4K) تعيين ژنوتيپ شدند. ميزان اثر هر يك SNPها با استفاده از نرم افزار GenSel و BLUPF90 برآورد گرديد. پنجره هايي كه بيش از1% واريانس را بيان مي كردند به عنوان مناطق ژنومي اصلي استفاده شدند. نتايج اين پژوهش نشان داد در مجموع روش WssGWAS از نظر ميزان واريانس ژنتيكي افزايشي بيان شده در مقايسه با روش MS-BayesB عملكرد بهتري داشت. تعداد 15 پنجره ژنومي با بيش از 1% واريانس ژنتيكي بيان شده روي 10 كروموزوم مختلف، 23.1% واريانس ژنتيكي صفت افزايش وزن بدن را توجيه مي كردند. تعداد 14 پنجره روي 9 كروموزوم مرتبط با ميزان خوراك مصرفي بودند. اين پنجره ها 28.3% واريانس ژنتيكي را بيان مي كردند. همچنين براي ضريب تبديل خوراك تعداد 12 منطقه ژنومي روي 9 كروموزوم، سهم 27.4% از واريانس ژنتيكي كل داشتند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه در مجموع روش WssGWAS به علت استفاده همزمان از اطلاعات شجره اي، فنوتيپي و ژنوتيپي عملكرد بهتري در مقايسه با روش چند مرحله اي BayesB دارد. علاوه بر اين، با توجه به شناسايي مناطق ژنومي جديد و نقش كليدي ژن هاي ذكر شده در ايجاد صفات وزن بدن و بازده خوراك مي توان كارآيي روش WssGWAS براي پويش ژنومي در صفات مهم اقتصادي در بلدرچين ژاپني را تأييد كرد.