تأملي در مقررات بهداشتي بين‌المللي(2005) با تأكيد بر شيوع ويروس كرونا

ويروس كرونا در ژانويه 2020 با سرعتي حيرت‌آور مرزهاي ملي چين را درنورديد و در مدت شش ماه بخش گسترده‌اي از جهان را آلوده ساخت. در واقع، شيوع بيماري‌هاي مسري و فراگير در جهان بي‌سابقه نيست، بااين‌حال، بشر معاصر، كمتر در خاطر دارد كه چنين هراس‌آلود و مضطرب، اقتصاد، صنعت، توريسم، سياست، ورزش و حتي امور روزمره را متأثر از رخدادي جهاني تعطيل كرده و مغلوب ويروسي ناشناخته شده باشد. متعاقب كرونا، گرچه براي مدتي چرخۀ مرسوم زندگي بشر از حركت شتاب‌آلود و افسارگسيخته‌اش بازماند، ضرورت بازانديشي در مقولات مهمي چون سلامت و بهداشت عمومي، همكاري و همبستگي در مقابله با پيامدهاي ناگوار ناشي از آن را به بشر گوشزد كرد. اين مقاله درصدد است تا با تمركز بر شيوع كرونا، به تحليل حقوقي مقررات بهداشتي بين‌المللي (2005) مصوب سازمان جهاني بهداشت و جايگاه آن در نظام بين‌المللي حقوق بشر بپردازد. بي‌ترديد، حقوق بين‌الملل، مگر در پرتو ائتلافي جهاني در مقابله با اين قسم از بحران‌هاي بين‌المللي نخواهد توانست از ورطه‌هاي هولناكي چون شيوع كرونا، به سلامت بگذرد.