مسئوليت بين‌المللي دولت‌ها در كمك‌رساني انسان‌دوستانه: با تاكيد بر موضوع شيوع ويروس كوويد-19

شيوع ويروس كرونا كه ابتدا از استان ووهان چين آغاز گرديد و در كمتر از يازده هفته، تمام جهان را آلوده كرد، يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي ايجاد شده بر سلامت و امنيت انساني بعد از جنگ دوم جهاني بوده است. باوجودآنكه وظيفۀ اصلي و اساسي تأمين سلامت و حداقل معيشت زندگي انساني بر عهدۀ دولت متبوع و محل سكونت انسان‌هاست، آثار و ابعاد مختلف اقتصادي، اجتماعي و بهداشتي شيوع ويروس كرونا بر زندگي انسان‌ها، ضرورت كمك‌رساني انسان‌دوستانه از سوي تمامي دولت‌ها را ايجاب مي‌كند. سوال اساسي اين مقاله اين است كه آيا تعهدي عرفي براي دولت‌ها در كمك‌رساني به يكديگر به منظور مبارزه با شيوع ويروس كرونا و پيامدهاي اقتصادي، بهداشتي و اجتماعي ناشي از آن وجود دارد؟ فرضيۀ نگارنده اين است كه تعهدي عرفي براي دولت‌هاي توانگر براي كمك به دولت‌هاي آسيب‌پذير در مبارزه با ويروس كوئيد-19 وجود دارد. به‌ويژه آنكه ناتواني و شكست يك دولت در مبارزه با اين ويروس، به تكثير و شيوع آن به دولت‌هاي همسايه و ماوراي آن نيز خواهد انجاميد و منافع تمامي دولت‌ها در اين است كه مبارزه با اين ويروس را به مرزهاي ملي و داخلي خود محدود نكنند