بررسي تاثير آبياري با استفاده از زه‌آب نيشكر برروي خصوصيات كيفي خاك و عملكرد 20 ژنوتيپ گندم در جنوب خوزستان

با توجه به نياز روز افزون بشر به توليد غذا، استفاده از آب‌هاي نامتعارف يكي از راهكارهاي برون رفت از بحران آب در جهان تعريف شده است. يكي از انواع مختلف آب‌هاي نامتعارف، زه‌آب‌هاي كشاورزي است. تحقيق حاضر به منظور ارزيابي واكنش عملكرد ژنوتيپ‏هاي مختلف گندم نان و دوروم به صورت كرت‏هاي يكبار خردشده در قالب طرح بلوك‏هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزارع شركت كشت و صنعت نيشكر امير كبير اجرا شد. تيمارهاي مورد مطالعه در اين آزمايش شامل دو سطح كيفيت آب آبياري (آب كارون و زه‌آب مزارع نيشكر) و نيز 20 ژنوتيپ گندم بعنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد ميان ژنوتيپ‌هاي Bow، شعله، NARIN، BLOUDAN، سارنگ، ايرنا، Spn و پيشتاز در شرايط آبياري با آب كارون و زه‏آب ناشي از مزارع نيشكر از لحاظ صفات عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيكي، تعداد سنبله در مترمربع و تعداد دانه در سنبله اختلاف آماري معني‏دار مشاهده نگرديد. همچنين رقم برات داراي بيشترين بهره‌وري آب آبياري و آب كل با مقادير به ترتيب 1.35 و 1.14 كيلوگرم بر مترمكعب در شرايط آب كارون بود، اين اعداد براي آبياري با زه‌آب مربوط به رقم سيستان بود كه به ترتيب 1.16 و 0.98 كيلوگرم بر مترمكعب حاصل شد. بطور كلي، تحليل خاك نشان داد كاربرد زه‌آب نه تنها موجب شور شدن خاك طي اين كشت شده بلكه خاك مزرعه را به سمت سديمي شدن نيز پيش برده است.