عنوان مقاله :
بررسي اعتبار و پايايي روشهاي باليني و تصويربرداري در ارزيابي ديازتازيس ركتي: مروري نظاممند
پديد آورندگان :
سليمان زاده ، الهام دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده توانبخشي - گروه فيزيوتراپي , آدي گوزلي ، حكيمه دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده توانبخشي - گروه فيزيوتراپي , قادري ، فريبا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده توانبخشي - گروه فيزيوتراپي , قنواتي ، تبسم دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده توانبخشي - گروه فيزيوتراپي , قوجازاده ، مرتضي دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پزشكي - گروه فيزيولوژي , صالح نيا ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز توسعه و هماهنگي پژوهش
كليدواژه :
ديازتازيس ركتي , پايايي , اعتبار , عوارض بارداري , اولتراسونوگرافي
چكيده فارسي :
هدف: ديازتازيس ركتي اغلب به دنبال بارداري در زنان ايجاد ميشود و ممكن است باعث عوارضي مانند كمردرد، درد لومبوپلويك و اختلالات كف لگن شود. براي تعيين نياز به جراحي و بهبودي در پاسخ به درمان، مشخص شدن دقيقترين روش ارزيابي اهميت دارد. بنابراين هدف اين مطالعه مرور شواهد مرتبط با ارزيابي ديازتازيس ركتي ميباشد. مواد و روشها: ابتدا جستوجو در پايگاههاي اطلاعاتي Web of Science، Pro Quest، EM base، PubMed، Google Scholar، AMED و Scopus با استفاده از كليد واژههاي مرتبط تا ژوئن 2020 انجام گرفت. سپس طبق معيارهاي ورود و خروج، مقالات انتخاب و كيفيت مطالعات با چكليست COSMIN سنجيده شد. اطلاعات مقالات استخراج و جدول مربوط به ويژگيها و يافتهها ثبت گرديد. يافتهها: از 18 مقاله وارد شده، تكرارپذيري و اعتبار روش عرض انگشت، كاليپر و اولتراسونوگرافي (يك، يك و نه مطالعه)، بررسي شد. همچنين مقايسهي اعتبار روشهاي اولتراسونوگرافي و جراحي، سيتياسكن و خطكش، امآرآي و خطكش، عرض انگشت و اولتراسونوگرافي، اولتراسونوگرافي و كاليپر (يك، دو، يك، يك، دو مطالعه) انجام شد. اكثر شواهد موجود در زمينهي اولتراسونوگرافي بوده و ICC مرتبط با اين روش و روش كاليپر بالاي 0.9 ميباشد. ICC توافق اين دو روش در بالاي ناف بيشتر از 0.7 و زير ناف كمتر از 0.5 ميباشد. توافق بين آزمونگرها در روش عرض انگشت متوسط (%62.5) است. در رابطه با ساير روشها اطلاعات كافي در دسترس نميباشد. نتيجهگيري: روش اولتراسونوگرافي و كاليپر تكرارپذيري و اعتبار بالايي در ارزيابي ديازتازيس ركتي دارند. همچنين غيرتهاجمي و ايمن ميباشند. با توجه به امكان اندازهگيري پويا با روش اولتراسونوگرافي و محدوديتهاي استفاده از روش كاليپر به نظر ميرسد بهترين روش ارزيابي در اين زمينه، اولتراسونوگرافي باشد. همچنين به علت ناهمگن بودن مطالعات قبلي، انجام مطالعات جديد در ارزيابي ديازتازيس ركتي ضروري به نظر ميرسد.