ارزيابي عوامل محيطي اثرگذار بر ادراك بيماران كرونايي از فضاي بستري در بيمارستان (مورد مطالعه: بيمارستان امام‌خميني شهر تهران)

انتشار ويروس كرونا در جهان از اواخر سال 2019 ميلادي تاكنون، سبب شد كه مطالعات گسترده‌اي در حوزه‌هاي گوناگون تخصصي اعم از پزشكي و غيرپزشكي، جهت مديريت اين بيماري انجام شود. در همين راستا پژوهش حاضر با هدف سنجش ادراك بيماران كرونايي از فضاي بستري در بيمارستان، با استفاده از به‌كارگيري علم روان‌شناسي محيط در معماري شكل گرفته است. روش تحقيق توصيفي ـ تحليلي و از نظر هدف كاربردي است. جهت انجام اين پژوهش با توجه به مطالعه مباني نظري مربوط به ادراك محيط، چارچوب مفهومي متشكل از 23 عامل محيطي و كالبدي موجود در بيمارستان امام‌خميني (ره) به‌عنوان نمونه مورد مطالعه، مورد تحليل و بررسي قرارگرفته است. همچنين ويژگي‌هاي شخصي هر فرد اعم از سن، جنسيت و تعداد روزهاي بستري آن‌ها به‌عنوان ويژگي‌هاي فردي و مستقل شناخته شده تا تأثير آن بر ترجيحات محيطي بيماران كرونايي در هنگام بستري و هريك از عوامل 23گانه به‌عنوان متغيرهاي وابسته مورد تحليل قرار گيرد. سپس با توجه به هر عامل پرسشنامه‌اي ساختاريافته بر مبناي طيف 5 گزينه‌اي ليكرت طرح شد و بر همين مبنا با توزيع پايلوت پرسشنامه و نمونه‌گيري خوشه‌اي بين 120 نفر از بيماران كرونايي بستري در بيمارستان امام‌خميني تهران كه حداكثر دو هفته از زمان بستري آن‌ها طي نشده باشد، از تحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل عاملي اكتشافي مشخص شد كه سه عامل «خوانش محيطي و كالبدي فضاي درمان در مقياس فضاي اتاق بستري»، «خوانش كالبدي و محيطي در مقياس بيمارستاني» و «اثرگذاري فضاهاي خارج از بيمارستان» در ادراك بيماران كرونايي از فضاهاي بيمارستاني اثرگذار بوده كه هريك شامل متغيرهايي است كه لزوم تقويت و بهبود آن‌ها جهت التيام بخشيدن به بيماران ضروري است. همچنين در ادامه، رابطه بين اين 3 متغير نيز به دست آمد و گونه‌شناسي چگونگي درك بيماران از فضاهاي بيمارستاني ارائه شد.