تثبيت آنزيم ليپاز بر روي سديم مونتموريلونيت و مونتموريلونيت اصلاح شده: بررسي فعاليت بيوكاتاليستي ليپازهاي تثبيت شده در توليد بيوديزل از پسماند روغن خوراكي

در اين مقاله، تثبيت آنزيم ليپاز كانديدا روگوزا بر روي بستر سديم مونتموريلونيت (MT) آب دوست و مونتموريلونيت اصلاح شده‌ي (MTS) آب گريز بررسي شده است. MTS آب گريز، با تغيير ماهيت MT آب دوست با سورفكتانت ستريمونيوم برميد تهيه شد. فعاليت آنزيمي ليپاز تثبيت شده بر روي سديم مونتموريلونيت (LMT) و ليپاز تثبيت شده بر روي مونتموريلونيت اصلاح شده (LMTS)، در توليد بيوديزل از پسماند روغن خوراكي آزمايش شد. فرايند اصلاح بستر و تثبيت آنزيم توسط تكنيك‌هاي BET، XRD و SEM بررسي شد. اثرات دما، زمان، مقدار آب و نسبت مولي متانول به روغن بر روي راندمان بيوديزل نيز بررسي شد. نتايج نشان داد كه LMTS، عملكرد بسيار بهتري نسبت به LMT دارد. در شرايط بهينه، راندمان بيوديزل توليدي به وسيله‌ي LMTS حدود 86/4% بود. LMTS پايداري انبارداري خوبي را از خود نشان داد و راندمان بيوديزل توليدي پس از 30 روز انبارداري در ℃ 4، حدود 64/2% بود، در حالي‌كه راندمان بيوديزل توليدي توسط ليپاز آزاد (FL)، حدود 57/1% بود. علاوه بر اين، LMTS در مقايسه با LMT، قابليت استفاده‌ي مجدد خوبي داشت و پس از ده بار استفاده از آن، راندمان بيوديزل توليد شده حدود 51/6% بود.