بررسي بيمارگري جدايه‌هاي ايراني قارچ‌هاي Akanthomyces lecanii و A. muscarius روي شته‌ي سياه باقلا (Aphis fabae Scopoli)

شته سياه باقلا يا Aphis fabae Scopoli (Hemiptera: Aphididae) از آفات مهم بسياري از گياهان كشاورزي و زينتي است. قارچ‌ هاي بيمارگر حشرات از عوامل مهم كنترل زيستي آفات بوده كه به عنوان جايگزين مناسب براي سموم شيميايي شناخته مي شوند. در اين مطالعه، كارايي غلظت هاي مختلف سوسپانسيون اسپور (كنيديوم) سه جدايه از گونه Akanthomyces lecanii (PAL6، PAL7 و PAL8) و يك جدايه از گونه A. muscarius (GAM5) روي پوره‌ ها و بالغين شته سياه باقلا مورد ارزيابي قرار گرفت. هر چهار جدايه داراي بيماري‌زايي روي اين شته بودند و موجب 10 درصد مرگ و مير شدند. كارايي اين جدايه‌ها روي مراحل مختلف رشدي تفاوت معني‌ داري نداشت. مرگ و مير ناشي از اين جدايه‌ها با افزايش غلظت (تا 55 درصد) و گذشت زمان (تا 53.13 برابر) به صورت معني داري بيشتر شد. با توجه به تأثير نسبي اين قارچ‏‌ها در كنترل زيستي شته سياه باقلا توصيه مي‌شود به صورت تلفيقي با ساير روش‌هاي سازگار نظير سموم حشره‌كش با منشا طبيعي در برنامه مديريت تلفيق آفت به كار روند.