بررسي اثر استفاده از زئوليت طبيعي كلينوپتيلوليت اصلاح شده در حذف نيترات، فسفات و شوري از زهاب كشاورزي در مدل زهكشي آزمايشگاهي

در اين مطالعه با هدف بررسي استفاده از زئوليت كلينوپتيلوليت به‌عنوان جاذب در حذف آلاينده‌هاي نيترات، فسفات و شوري از زهاب كشاورزي، به‌منظور تعيين سطوح مناسب پارامترهاي مؤثر بر جذب آلاينده‌ها، آزمايش‌ها به‌صورت ناپيوسته با لحاظ نمودن اثر پارامترهاي قطر ذرات جاذب، غلظت آلاينده ها، ميزان شوري، دما، زمان ماند، pH و غلظت جاذب انجام پذيرفت و سپس، آزمايش‌هاي جذب توسط ساخت يك مدل زهكشي بررسي گرديد. آزمايش‌هاي جذب در چهار مدل كه شامل مدل شاهد (D0)، جاذب در اطراف زهكش (D1)، جاذب در محيط ريشه گياه (D2) و جاذب در سطح خاك (D3) بود، به‌وسيله زهاب طبيعي خروجي از زهكش‌هاي مزارع جنوب خوزستان، تحت شرايط مناسب پارامترهاي مؤثر انجام پذيرفت. نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از آن است كه، ميزان حذف آلاينده ها و شوري در شرايطي كه قطر ذرات جاذب برابر 1000 ميكرومتر، غلظت جاذب برابر 30 گرم بر ليتر، pH برابر پنج، غلظت آلاينده‌هاي ورودي داراي مقادير ، 80 ميلي‌گرم بر ليتر نيترات، 10 ميلي‌گرم بر ليتر فسفات و شوري 12 دسي‌زيمنس بر متر، زمان ماند برابر 90 دقيقه و دماي محيط برابر 50 درجه سانتي‌گراد درنظر گرفته شود، بازدهي حذف نيترات، فسفات و شوري به‌ترتيب برابر 63، 39 و 79 درصد خواهد شد. با استفاده از اين سطح پارامترها در مدل هاي زهكشي مورد مطالعه، در حالتي كه جاذب كلينوپتيلوليت در اطراف محيط زهكش قرار دارد (D1)، راندمان حذف برابر 59.72 درصد ، 29.28 درصد و 77.47 درصد به‌ترتيب در حذف نيترات، فسفات و شوري به دست آمد.