بررسي محتوايي و سبكي كهنترين حماسه عاشقانه هند (رامايانا) براساس ترجمه منظوم ملأ مسيح پاني پتي

زمينه و هدف: رامايانا (سروده والميكي) يكي از كهنترين حماسه هاي هندي است كه بين قرون 3 تا 5 قبل از ميلاد سروده و بعدها بصورت منظوم و منثور بازگرداني شده است. ملأ مسيح پاني پتي، در سال (1050 هـ. ق) اين حماسه هندي را به نظم بازآفريني كرده است؛ درحقيقت مسيح اين منظومه را در پاسخ به منتقداني نگاشت كه او را بخاطر اشتغال به سرايش منظومه رام وسيتا، نجس و كافر ميدانستند. ابيات اين منظومه ارزش ادبي درخور توجهي داشته و در سرايش نعت، سرمشق شاعران زيادي پس از وي گرديده است. هدف از اين پژوهش، بررسي ويژگيهاي سبكي منظومه رامايانا است. روش مطالعه: پژوهش حاضر براساس شيوه اسنادي (كتابخانه) و بر پايه مطالعه مستقيم ابيات راماياناي منظوم مسيح و كتاب‌هاي مرتبط با آن بوده است. براي انجام اين پژوهش، ويژگيهاي سبكي و محتوايي منظومه حماسي رامايانا، استخراج شده و بطور مختصر و مفيد مطرح گشته است. يافته ها: راماياناي مسيح تلفيقي از سبكهاي خراساني، عراقي و هندي است. حماسه و مصطلحات حماسي و پهلواني را از سبك خراساني به ارث برده، لطافتها، سوز و گداز و تغزل را از سبك عراقي و صيد معاني بيگانه و نازك خياليهاي غريب آن، يادگار سبك هندي است كه البتّه سهم سبك هندي در اين ميانه بيش از ساير سبك‌هاست. نتيجه گيري: اين منظومه سرشار از بنمايه و باورهاي اساطيري است و همچنين داراي مضاميني چون عرفان نظري، شطحيات، عشق، مفاهيم اخلاقي و باورهاي عاميانه است. جناس و تكرار در حوزه بديع لفظي، تشبيه و پس از آن استعاره، كنايه، ايجاز، تلميح، ارسال‌المثل و تمثيل در حوزه بديع معنوي از برجسته ترين آرايه هاي ادبي در اين منظومه هستند. از جمله ويژگيهاي زباني اين منظومه، بهره گيري از ويژگيهاي دستوري و زباني سبك خراساني است.