تفاوت جنسيت در الگوي فعاليت عضلاني اندام تحتاني ورزشكاران در تكليف پرش فرود عمودي: مطالعه مروري نظام مند

سابقه و هدف: تفاوت در جنسيت مي‌تواند يكي از عوامل خطرزا در آسيب‌هاي اسكلتي عضلاني باشد و اين تغييرات مي‌تواند در كنترل عصبي عضلاني نقش برجسته‌تري داشته باشد. لذا هدف از اين مطالعه، مرور سيستماتيك پژوهش‌هايي بود كه به مقايسه فعاليت عضلات اندام تحتاني در تكليف پرش فرود عمودي بين مردان و زنان پرداخته بودند. روش بررسي: جستجوي مقالات زبان فارسي در پايگاه‌هاي مركز اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي و مگيران، مقالات زبان انگليسي در پايگاه‌هاي ساينس دايركت، پابمد، اسكوپوس و گوگل اسكالر بدون محدوديت زماني تا اكتبر سال 2020 با كليدواژه‌هاي مرتبط الكترومايوگرافي ، فعاليت عضلاني ، پرش_فرود عمودي ، جنسيت انجام شد. معيارهاي ورود شامل تحقيقاتي مي‌شد كه از نوع مقطعي و به شكل مقايسه فعاليت الكترومايوگرافي عضلات اندام تحتاني مردان و زنان ورزشكار بدون سابقه آسيب ورزشي، طي تكليف حداكثر پرش_فرود عمودي تك‌پا يا جفت‌پا بودند. براي ارزيابي كيفيت مطالعات انتخاب شده از چك‌ليست تعديل‌شده‌اي داونز و همكارانش (1998) استفاده شد. نتايج: بر اساس معيارهاي ورود و خروج درنهايت دو مقاله‌ي فارسي و سه مقاله‌ي انگليسي از 1262 مطالعه، مورد بررسي جامع قرار گرفت. بررسي نتايج مطالعات در زمينه فعال‌سازي عضلات در مرحله فيدفورواردي و فيدبكي هنگام تكليف پرش عمودي و فرود تك‌پا يا جفت‌پا نشان داد، زنان عضلات چهارسرران و مردان عضلات همسترينگ را بيشتر بكار مي‌گيرند. هرچند كه اين تفاوت در برخي از مطالعات معنادار و در برخي ديگر معني دار نبود. نتيجه‌گيري: به‌طور كلي با توجه به اينكه تحقيقات صورت گرفته در رابطه با مقايسه فعاليت عضلاني اندام تحتاني در حين تكليف حداكثر پرش_فرود عمودي بين زنان و مردان كم و ضد و نقيض هستند و در رابطه با برخي از عضلات مثل راست راني، دوقلو و سريني فقط يك مطالعه صورت گرفته بود نمي‌توان به جمع‌بندي دقيقي در رابطه با وجود يا عدم وجود تفاوت بين زنان و مردان به لحاظ فعاليت عضلات اندام تحتاني رسيد. لذا به نظر مي‌رسد كه نياز به تحقيقات بيشتر و دقيق‌تر در اين زمينه وجود دارد.