تفكر اجتماعي در غرب‌‌شناسي از منظر علامه طباطبايي (ره)

علامه طباطبايي به جهت معاص  رت با مسائل چالشي دنياي مدرن و پيامدهاي آن در جهان اسلام، به بررسي تطبيقي و مقايسه‌‌اي اسلام و غرب در بسياري از مسائل و موضوعات ديني، فلسفي، اجتماعي و تمدني پرداخته است. اين ورود شايسته‌‌ ايشان به‌مثابه يك فيلسوف در حوزه غرب‌‌شناسي، از اهميت بالايي برخوردار است. بررسي ابعاد روشي علامه در غرب‌‌شناسي، بازشناسي نسبت ما با غرب، بررسي برخي از ابعاد مهم غرب‌‌شناسي علامه، مسائل مهمي هستند كه در اين تحقيق با مراجعه به آثار علامه دنبال مي‌شود. ايشان با تحليل پديده غرب‌‌زدگي، غرب‌‌شناسي صحيح را با تفكر اجتماعي ممكن مي‌‌داند و با بهره‌‌گيري از روش مقايسه‌‌اي يا تطبيقي، با رويكردي اجتماعي و با توجه به بنيان‌‌هاي نظري غرب، مؤلفه‌‌هاي چهره بيروني و دروني غرب را نمايان مي‌‌سازد. پيامد معرفتي وثنيت مدرن، در محدودساختن علم به رويكرد حسي و پيامد گرايشي آن، در محصوركردن لذت‌ها و گرايش‌‌ها در امور پست مادي دنبال مي‌شود. اين ماديت تاريخي كه ريشه در كليسا و مسئله حلول دارد، با شعار خرافه‌‌زدايي به بسط خرافه در تمدن غربي انجاميده است. سرانجام عنصر ليبراليسم و فردگرايي، تفكر غربي را از «مجراي عقلي» به «مجراي احساسي و عاطفي» كشانده و صورت‌‌گرايي و تزلزل پايگاه اخلاقي و ارزشي‌‌هاي انساني را سبب شده است.