تأثير آموزش سرمايه هاي فرهنگي اكتسابي بر رفتارهاي زيست محيطي دانش‌آموزان

زمينه هدف: هدف اين مطالعه بررسي اثربخشي آموزش سرمايه هاي فرهنگي اكتسابي بر رفتارهاي زيست محيطي دانش آموزان شهر تهران بود. روش بررسي: جامعه آماري اين پژوهش شامل همه دانش آموزان ابتدايي ناحيه 4 منطقه 5 شهر تهران بود كه از اين تعداد به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي مدارس مورد نظر انتخاب و تعداد 50 نفر كه تمايل به همكاري داشتند به عنوان نمونه انتخاب شدند. اين 50 نفر به طور كاملا همتا در 2 گروه 25 نفره الف و ب گزينش شدند كه گروه الف،13 جلسه آموزش گروهي سرمايه هاي فرهنگي را دريافت كرد و گروه ب گروه كنترل بود. همچنين براي تجزيه و تحليل داده ها از تحليل واريانس استفاده شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه آموزش سرمايه هاي فرهنگي اكتسابي به طور معني داري باعث افزايش رفتارهاي مثبت زيست محيطي مي شود. دانش آموزاني كه در گروه آزمايش بودند نسبت به دانش آموزاني كه در گروه گواه بودند به طور معني داري رفتارهاي مناسب زيست محيطي(حفاظت از محيط زيست، آشنايي با نحوه بازيافت، صرفه جويي در مصرف، استفاده مناسب و مجدد از زباله هاي قابل بازگشت) را فراگرفتند و اين تاثير مثبت در طي زمان ثابت بود.بحث و نتيجه گيري: امروزه بر توسعه سرمايه فرهنگي و ارتقاي آن جهت كاهش و كنترل مسائل اجتماعي نظير بحران هاي زيست محيطي تأكيد مي شود و به نظر مي رسد توسعه پايدار، به ويژه جنبه ي زيست محيطي آن در گرو ارتقاي سرمايه فرهنگي است. بر اين اساس، به نظر مي رسد با تحولات چند سال اخير مي توان از مفهوم سرمايه هاي فرهنگي به عنوان متغير پيش بيني كننده در تحليل مسائل اجتماعي فرهنگي نظير رفتارها و نگرش زيست محيطي سود جست.