بررسي واحدهاي عملكردي و روش ساخت تصفيه خانه هاي آب

زمينه و هدف: آب تصفيه شده يكي از اركان بسيار مهم در سلامت جوامع انساني مي باشد، لذا سعي در تصفيه آب از طريق تصفيه خانه هاي آب  حتي با هزينه هاي بالا امري قابل توجيه مي باشد. آب هاي سطحي غالبا داراي تنوع بيشتري از آلاينده ها نسبت به آب هاي زيرزميني هستند و به همين دليل فرآيندهاي تصفيه ممكن است براي اين قبيل آب ها پيچيده تر باشد. در تصفيه خانه هاي آب، پروسه تصفيه از طريق لوله ورودي به تصفيه خانه شروع و با عبور از سازه هاي آشغال گير، هوادهي، ميكرواسترينر، اختلاط سريع، سوپرپولساتور، فيلتر شني و مخزن وارد جريان آب شهري مي گردد و در اين بين سازه هاي همچون تغليظ كننده ، تانك بازيافت و آب گيري مكانيكي آلوده را به دو بخش قابل تصفيه و غير قابل تصفيه تقسيم كرده و مواد جامد غيرقابل تجزيه را به خارج از مخزن هدايت مي نمايند. روش بررسي: اين مقاله با بررسي پايگاه هاي معتبر علمي و تجربيات نويسندگان به بررسي روش ساخت و عملكرد بخش هاي مختلف تصفيه خانه هاي آب به صورت اجرايي و علمي پرداخته است.يافته ها: عملكرد بخش هاي مختلف تصفيه خانه و روش ساخت آن ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و اهميت و جايگاه هر يك از بخش ها مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.بحث و نتيجه گيري: فرآيند تصفيه آب از زمان ورود به تصفيه خانه تا خروج از آن به صورت جز به جز به انضمام روش ساخت مورد بررسي قرار گرفت كه اطلاعات سودمندي جهت برنامه ريزان و طراحان و فعالان در اين زمينه قرار مي دهد.